Dla ducha - optymistycznie

Pewna kobieta poprosiła doradcę małżeńskiego o wskazówkę, jak się rozwieść, by jak najbardziej dopiec mężowi. Odparł, żeby zaczęła obsypywać go pochwałami za wszystko. Kiedy mąż pomyśli, że żona go kocha i szanuje, wtedy powinna złożyć pozew o rozwód. Kilka miesięcy później kobieta wróciła do doradcy i oświadczyła, że postąpiła zgodnie z jego wskazówkami. Doradca zatarł ręce i odpowiedział, że w takim razie pora zająć się rozwodem. „Jakim rozwodem? – krzyknęła żona. – Ja właśnie zakochałam się w moim mężu!”.

To moje ulubione opowiadanie ze zbiorku „Zawsze będzie nowy dzień” Brunona Ferrero z cyklu „Krótkie opowiadania dla ducha”. Opowiadanka rzeczywiście są krótkie, za to niezwykle głębokie. Dlatego należy się nimi delektować i czytać jedno dziennie, a potem medytować.

Nawet jeśli opowiadania – tak jak „Kropla miodu” – mówią o wojnie, która zaczęła się od kropli miodu, pociągając za sobą falę bezsensownych śmierci, zawsze kończy je obrazek będący światełkiem w tunelu. Świat przecież nie jest wolny od zła. Ale zawsze mamy wybór i możemy postawić na dobro.

Opowiadanie „Drzewo” uczy wstrzymywania się z ocenami, bo żeby ocenić drzewo, należy obejrzeć je o każdej porze roku. Tak i życia nie należy oceniać tylko przez pryzmat zimy, czyli trudności, by nie przysłoniło to mającego nadejść czasu kwitnienia.

W pewnym sensie odpowiednikiem zbiorku tchnących optymizmem opowiadań „Zawsze będzie nowy dzień” jest książeczka „Pojednanie w opowiadaniach dla dzieci”, także Brunona Ferrero. Nie ma w nich może tyle błyskotliwości, ile w książce dla dorosłych, ale dzieci lubią słuchać tych opowieści.

To historie o grzechu i przebaczaniu. Po każdej z nich następuje opowiadanko skłaniające do refleksji na temat tego, że nikt z nas nie jest samotną wyspą, i że to, co robimy, ma wpływ na innych – może z nimi łączyć lub dzielić. Każdy rozdział wieńczy strona z „Podsumowaniem na tablicy” i modlitwą: uwielbieniem za każdy drobiazg, modlitwą tych, którzy przyznają się do błędu, modlitwą o przebaczenie.

Nie tylko tablica i szkolna sceneria wielu opowiadań sugerują, że odbiorcami książki są uczniowie. Także tematy i zachęta do zastanowienia się nad istotą grzechu i pojednania sprawiają, że może być ona pomocna w przygotowaniach do pierwszej spowiedzi. Grzech przedstawiony jest tu jako wykluczenie ze wspólnoty. A przywrócić jej jedność może tylko Jezus, Jego nauka i Miłosierdzie.

Bruno Ferrero, „Zawsze będzie nowy dzień”, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 2014.

Bruno Ferrero, Anna Peiretti, „Pojednanie w opowiadaniach dla dzieci”, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 2014.

Monika Odrobińska Idziemy nr 6 (489), 8 lutego 2015 r.