Komunia apostołów

Obraz powstał po 1682 r. Na co dzień prezentowany jest w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Kompozycyjnie obraz ten odnosi się do jednego z 32 wykonanych wcześniej rysunków wchodzących w skład pasyjnego modlitewnika – „Krzeszowskiej Księgi pasyjnej”, wydanej w 1682 r. w Kłodzku z inicjatywy krzeszowskiego opata Bernarda Rosy. W przypadku obrazu olejnego artysta dokonał przekształceń, upraszczając aranżację tła, spłycając perspektywę oraz umieszczając żyrandol nad głową Jezusa. Umieścił także głowy klęczących postaci na jednym poziomie. Izokefalia, czyli komponowanie układów wielofigurowych w ten sposób, że głowy prezentowanych postaci znajdują się na tej samej wysokości, występowała w sztuce starożytnej, bizantyjskiej, średniowiecznej, a stosowali ją także malarze włoscy wczesnego renesansu. Bardzo podobne przedstawienie zrealizowali przed Willmannem Luca Signorelli („Komunia apostołów”, 1512) i Nicolas Poussin („Ustanowienie Eucharystii”, 1640).

Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu drukowanym
Idziemy nr 15 (806), 11 kwietnia 2021 r.
całość artykułu zostanie opublikowana na stronie po 14 kwietnia 2021