To już drugi tom z wydawanej przez IPN serii „Księża dla władzy groźni”. Przedstawia sylwetki duchownych, którzy odważnie przeciwstawiali się władzy komunistycznej, często płacąc za to wysoką cenę.

Tom zaczyna się od tekstów przedstawiających stosunek kard. Franciszka Macharskiego oraz bp. Antoniego Adamiuka do duchownych współpracujących z opozycją. Są też opracowania dotyczące relacji między władzami stolicy a duchowieństwem archidiecezji warszawskiej, roli środowiska Lasek i rektora kościoła św. Marcina ks. Bronisława Dembowskiego (późniejszego biskupa włocławskiego) we wsparciu dla opozycji, współpracy księży z Solidarnością na Warmii i Mazurach oraz tego, w jaki sposób duchowni nieśli pomoc internowanym na Dolnym Śląsku i Opolszczyźnie. Jest opracowanie o duszpasterstwie ludzi pracy w Szczecinie. Czytelnik znajdzie sylwetki duchownych, którzy w swoich środowiskach odegrali dużą rolę. To ks. Jerzy Nowaczyk, ks. Adolf Chojnacki, ks. Marian Gołąbek, o. Ryszard Śleboda OFMCap., ks. Tadeusz Łebkowski i ks. Marek Łabuda, duchowy przywódca młodzieży broniącej krzyży we Włoszczowie. Dobrze, że IPN ocala od zapomnienia niezłomnych duchownych.
„Księża dla władzy groźni.
Duchowni współpracujący z opozycją
(1976-1989)”
Instytut Pamięci Narodowej, t. II
Warszawa 2020, 330 s.