Wcześniejsze orzeczenia Kościoła były bardzo ostrożne, od negatywnego stanowiska miejscowego biskupa Pawła Žanića i jego następcy, aktualnego rządcy diecezji Monaster, Ratko Pericia, po wydaną przez Stolicę Apostolską zgodę na organizowanie pielgrzymek prywatnych do Medjugorie, ale jedynie pod warunkiem, by nie uważać ich jako pielgrzymek do miejsca autentycznych objawień. Dotychczas Stolica Apostolska za miarodajne uznaje stanowisko miejscowego Episkopatu z 1991 r., w myśl którego nie można potwierdzić nadprzyrodzonego charakteru zjawisk zachodzących w Medjugorie. Szerzej pisaliśmy o tym w „Idziemy” w numerze 26 z 2006 r.
Autor książki zajmuje się od lat tematyką religijną jako dziennikarz i pisarz. W omawianej pozycji krok po kroku śledzi wydarzenia, które miały rozpocząć się 24 czerwca 1981 r., kiedy to po raz pierwszy Matka Najświętsza jako Królowa Pokoju objawiła się widzącym. Nie pomija wielu bardzo trudnych sytuacji, do których dochodziło zarówno ze strony władz komunistycznych dawnej Jugosławii, jak i ze strony miejscowego Episkopatu, podchodzącego ze zrozumiałą ostrożnością.
Wyjątkowo celne wydają się być słowa autora książki pisane na jej zakończenie:„Objawienia Matki Bożej w Medjugorie nie zostawiają pola na inne alternatywy: albo chodzi o najbardziej kolosalną pomyłkę w historii ludzkości, albo jest to największe wydarzenie w dziejach chrześcijaństwa. Jeśli bowiem szóstka widzących (…) zdołała w przeciągu trzydziestu lat zwieść dziesiątki miliony osób, to niewątpliwie zasługiwałaby na Oskara za całokształt swoich aktorskich umiejętności. A jeśliby działali w dobrej wierze, również sami oszukani przez jakąś diabelską istotę, to trzeba przyznać, że mielibyśmy do czynienia z najbardziej niezwykłym przypadkiem szatańskiej przebiegłości. (…) Jeśli natomiast to, co ta szóstka od 1981 r. nieprzerwanie przekazuje Kościołowi i światu, pochodzi nie od nich samych, lecz od Boga i Matki Bożej, która tutaj przedstawia się jako Królowa Pokoju, wówczas trzeba wziąć na poważnie to, co zostało opisane na tych stronicach”.
Saverio Gaeta, „Medjugorie. Prawdziwa historia”,
Edycja Św. Pawła, Częstochowa 2012, str. 240
Wojciech Świątkiewicz |