Pawilon Stolicy Apostolskiej na Biennale Architektury w Wenecji

Pawilon Stolicy Apostolskiej jest inspirowany leśną kaplicą, zbudowaną w 1920 r. na cmentarzu w Sztokholmie przez Gunnara Asplunda. Dziesięciu doświadczonych architektów zostało zaproszonych do zaprojektowania i zbudowania po jednej kaplicy z różnych materiałów. Po zakończeniu wystawy mają być one możliwe do ponownego wykorzystania z poszanowaniem otaczającej je naturalnej przestrzeni, zgodnie z nauczaniem Franciszka z encykliki „Laudato sì’”.

Przed architektami pochodzącymi z Włoch, Hiszpanii, Portugalii, Wielkiej Brytanii, USA, Australii, Brazylii, Japonii, Chile/Serbii i Paragwaju (są to: Andrew Berman, Francesco Cellini, Javier Corvalàn Espínola, Ricardo Flores i Eva Prats, Norman Foster, Terunobu Fujimori, Sean Godsell, Carla Juaçaba, Smiljan Radic Clarke, Eduardo Souto de Moura) postawiono zadanie stworzenia kaplic wpisujących się w środowisko naturalne, z lasem jako punktem odniesienia, co ma być metaforą pielgrzymki przez życie. 

To rodzaj pielgrzymki, którą może odbyć każdy, kto pragnie odkryć piękno, ciszę, sens przebywania zarówno wśród ludzi, jak i w samotności lasu – wyjaśnia przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury kard. Gianfranco Ravasi.

Kaplice – wyjaśnia kurator projektu Francesco Dal Co – „nie są konsekrowanymi kościołami, lecz raczej punktami orientacyjnymi w labiryncie życia”.

W czasie trwania wystawy Papieska Rada ds. Kultury zorganizuje 21 września w Wenecji kolejną edycję Dziedzińca Pogan. Czterech architektów światowej sławy dyskutować będzie ze sobą i z publicznością, ukazując owocność dialogu między architekturą i duchowością, a także zastanawiając się nad tym, jak zostało zinterpretowane przesłanie encykliki „Laudato sì’”.

Międzynarodowa Wystawa Architektury odbywa się w Wenecji od 1980 r. na przemian z Międzynarodową Wystawą Sztuki. Ukazuje ona najważniejsze światowe dokonania, projekty i koncepcje w tej dziedzinie.