Trzy razy balet

Ten oryginalny wieczór pomyślany został jako hołd złożony polskiej tradycji muzycznej i baletowej. Przedstawienie składa się z trzech części w inscenizacji polskich choreografów do muzyki polskich kompozytorów okresu międzywojennego. Kolejne etiudy baletowe zostały zrealizowane w odmiennej scenografii i nieco innym tanecznym stylu.

Wieczór rozpoczyna „Świtezianka” do muzyki Eugeniusza Morawskiego, według ballady Adama Mickiewicza, w choreografii Roberta Bondary. W tle ciekawej scenografii oglądamy mroczną historię romantyczną przeniesioną we współczesne realia: nad jeziorem Świteź beztrosko kąpie się i bawi grupa młodzieży. Pojawiają się postacie z ballady: Świtezianka, Dziewczyna i Strzelec. Ich wzajemne relacje, przepełnione narastająca namiętnością, prowadzą do zdrady i końcowego dramatu. Tańczący główne partie soliści świetnie oddali niuanse zawirowań uczuciowych bohaterów dramatu.

Kolejne części spektaklu mają charakter bardziej abstrakcyjny. Bohaterami etiudy baletowej „Na pięciolinii”, do muzyki Aleksandra Tansmana, w choreografii Jacka Tyskiego, są instrumenty: skrzypce, wiolonczela, flet, trąbka i perkusja. Na tle ruchomej, wirtualnej scenografii, projekcji wideo i umownych dekoracji oglądamy miłosne relacje między instrumentami, którymi niejako dyryguje umowna, sceniczna postać artysty. Ta miniatura baletowa wyróżnia się dynamicznym rytmem abstrakcyjnej akcji i wizualną oryginalnością.

Ostatnią częścią wieczoru jest impresja w choreografii Jacka Przybyłowicza. Pięćdziesięcioosobowy zespół baletowy odgrywa żywiołowe emocje II Koncertu skrzypcowego Karola Szymanowskiego na doskonałym tle wirtualnej scenografii Borisa Kudlički. Wieczór baletowy do muzyki polskich kompozytorów okazał się przedsięwzięciem nadzwyczaj udanym. Powróci na scenę w marcu.

Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie. „Balety polskie”. Muzyka: Eugeniusz Morawski, Aleksander Tansman, Karol Szymanowski. Choreografia: Robert Bondara, Jacek Tyski, Jacek Przybyłowicz. Premiera: 10 listopada.