Violet chce śpiewać

Bohaterką filmu „Moja gwiazda” jest polska dziewczyna mieszkająca z matką na wysepce w pobliżu wybrzeża Wielkiej Brytanii i marząca o karierze piosenkarki. Obraz zasługuje na uwagę, bo w kinematografiach zachodnich trudno doszukać się pozytywnych postaci Polaków. Występują oni zazwyczaj jako schematyczni, negatywni osobnicy, zwłaszcza w utworach poświęconych zagładzie Żydów w czasie II wojny światowej. W Hollywood Polacy od dawna traktowani są jako współsprawcy Holokaustu. Pozytywne wyjątki należą do rzadkości, o czym pisałem w „Idziemy” przy okazji premier wybranych filmów fabularnych i dokumentalnych.

Siedemnastoletnia Violet chodzi do szkoły, pomaga matce w prowadzeniu straganu na bazarze i zajmuje się zwierzętami. Ukazana tu atmosfera na brytyjskiej wysepce łudząco przypomina polską prowincję. Bohaterka filmu lubi śpiewać, występuje także w kościelnym chórze. W tajemnicy przed matką zgłasza się do eliminacji talent show „Teen Spirit”. Pomaga jej imigrant z Chorwacji, podstarzały były śpiewak operowy, trochę dziwak, trochę wyrzutek. W końcu, po licznych kłopotach, młoda Polka dostaje się do finału i walczy o zwycięstwo. Ważną postacią, którą spotyka podczas przesłuchań, okazuje się przedstawicielka wielkiej firmy fonograficznej, która proponuje jej angaż na niekoniecznie korzystnych dla dziewczyny warunkach. Violet poznaje przy okazji brutalne działania profesjonalnego biznesu rozrywkowego.

Młoda amerykańska aktorka Elle Fanning doskonale gra Violet, pięknie śpiewając popularne standardy. Jednak mimo ciekawie pomyślanej akcji i dobrej gry aktorów (także Agnieszki Grochowskiej w roli matki) filmowi brakuje nieco lekkości typowej dla kina muzycznego. Myślę więc, że twórcy nie bardzo przyłożyli się do realizacji tego sympatycznego dla nas filmu.

„Moja gwiazda” (Teen spirit), USA/Wielka Brytania, 2018. Scenariusz i reżyseria: Max Minghella. Wykonawcy: Elle Fanning, Agnieszka Grochowska, Zlatko Buric, Rebecca Hall i inni. Dystrybucja: Monolith Films