Słowo Boże jest zawsze żywe i skuteczne, zawsze aktualne wobec życia człowieka. Gdy czytamy Pismo Święte, nie tylko odkrywamy historię dziejów zbawienia, ale też odnajdujemy siebie w wydarzeniach biblijnych.
Aktualizacja Słowa Bożego jest przejawem działania Ducha Świętego w Kościele, ale również w sercach wierzących.
Gdy czytamy dzisiejsze słowa ewangelii, tak bardzo bliskie i żywe staje się nam doświadczenie apostołów: ich lęk, niemoc i strach. Tak mocno przemawia obraz uderzanej falami i burzą łodzi, która przypomina nam dzisiaj Kościół, miotany pośród prądów i nurtów myślenia współczesnego świata, dotknięty również grzechem człowieka. A i postawa Jezusa, śpiącego i jakby obojętnego, ma dzisiaj swoje odbicie w sercach wielu ludzi wierzących, często modlących się, aby w końcu Pan Bóg zrobił porządek z tym zagubionym światem i grzechem we wspólnocie Kościoła. To wszystko czyni ten fragment tak żywym i aktualnym, jakby był on napisany przed chwilą. Poruszające jest to, jak Duch Święty daje nam łaski i siły do odczytania tego, co Boży Duch zawarł w natchnionym tekście Pisma Świętego.
Lekcją i kluczem do zrozumienia tego tekstu jest nie tylko umiejętność aktualizacji tekstu, ale duchowe odkrycie i doświadczenie wyzbycia się lęku i strachu. Bóg jest większy niż grzech i słabość człowieka, Bóg jest mocniejszy niż fałszywi prorocy współczesnego świata, Bóg jest jedyną Miłością, silniejszą niż złudne pokusy i iluzje miłości na chwilę czy miłości bez trudu i ofiary. Dlatego tak mocna i cenna wydaje się postawa Jezusa, który w obliczu strachu i lęku apostołów mówi do wzburzonych fal i burzy: „Milcz, ucisz się”, zwracając się do swoich uczniów: „Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak Wam wiary!”.
Pan Jezus jakby chciał powiedzieć i dzisiaj do każdego z nas: nie bój się fali laicyzacji, burzenia świątyń katolickich w chrześcijańskiej Europie, ideologicznego niszczenia rodziny, deprawacji młodzieży, odchodzenia ludzi od wspólnoty Kościoła, grzechu, prześladowań. To wszystko musi się wydarzyć, ale ja jestem tym, który ostatecznie zwycięża. Taka ufność i nadzieja może zrodzić się w sercu tylko wtedy, gdy jest ono blisko Serca Jezusa, gdy nie tylko wierzy w Boga, ale też wierzy Bogu i Jego słowom.
Może warto, abyśmy słowa dzisiejszej ewangelii umieścili sobie w widocznym miejscu naszego domu, może zapisali sobie na telefonie lub wydrukowali i położyli na biurku, tak gdzie pracujemy. I za każdym razem, gdy będzie się nam wydawać, że fale codzienności uderzają nas bez opamiętania, że kruszy się nam grunt pod nogami i wszystko wokół nas będzie nas przerastać, to właśnie słowa Boga będą dla nas pociechą i umocnieniem. Przypomnieniem, że jest ktoś, kto zawsze czuwa i zawsze mówi w ciszy naszej duszy: „Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą; nie trwóż się, bom Ja twoim Bogiem. Umacniam cię, jeszcze i wspomagam, podtrzymuję cię moją prawicą sprawiedliwą” (Iz 41, 10).
Co? Gdzie? Kiedy?
