Komentarze do czytań - Czwartek po Popielcu

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: Elżbieta Marek

Pierwsze czytanie: Pwt 30, 15-20

Bóg zawarł z Izraelem przymierze. Wybrał ten naród z bezinteresownej miłości na swoją szczególną własność. Miał wielkie plany wobec Izraelitów. Nie zapomniał o innych narodach, ponieważ właśnie przez naród wybrany Bóg wypełni swój plan – tu właśnie narodzi się Mesjasz, Zbawiciel wszystkich ludzi. Każde wybranie zawiera w sobie jakąś tajemnicę. Bóg wybrał Izraela wcale nie dlatego, że był lepszy od innych narodów.

Izraelici, doskonale znając historię swojego narodu i działanie w niej Boga, powinni być najwierniejszym narodem na świecie. Sam Bóg pragnie zawrzeć z nimi przymierze! Oferuje niebagatelną rzecz - życie i szczęście. Jeśli jednak sprzeniewierzą się Bogu – Jego prawu miłości wyrażonemu w Dziesięciorgu Przykazań, spotka ich śmierć i nieszczęście. Wybór wydaje się oczywisty. Któż nie wybrałby pierwszej, błogosławionej drogi. Jednak wiemy, że Izraelici nie byli wierni zawartemu przymierzu. Woleli wybierać to, co doraźne, przyjemniejsze, łatwiejsze, zyskowniejsze, choć ponosili za to dotkliwe kary i spotykały ich klęski. Taka sytuacja powtarzała się wielokrotnie w dziejach tego narodu.

Dlaczego nie mieli sił i rozumu, żeby pozostać wiernymi przymierzu z Bogiem? Otóż nie mieli w sobie tej mocy Ducha Świętego, tego światła, które przyniósł przez swoją mękę i zmartwychwstanie Jezus Chrystus.

Możemy pomyśleć, że los Izraelitów jest symboliczny, odnosi się do każdego z nas. My jednak mamy dużo lepszą sytuację. Zmartwychwstały Jezus jest z nami i daje nam swoją łaskę, by iść drogą błogosławieństwa. Jeśli otworzymy się na Jego działanie, zaufamy Mu bezgranicznie, On nas poprowadzi zarówno w naszym ukrytym, wewnętrznym życiu jak i przeprowadzi zwycięsko nawet przez najtrudniejsze wydarzenia w życiu doczesnym.

Dopóki żyjemy, mamy szansę wejść na pierwszą drogę, drogę błogosławioną. Nie powinniśmy się jednak z tym ociągać. Ciągłe odrzucanie łaski Pana może doprowadzić do takiego zaślepienia i zatwardziałości serca, iż wbrew oczywistości, że warto iść za dobrem, życiem, miłością, szczęściem, którego źródłem jest Bóg, człowiek wchodzi na drogę przekleństwa.

Psalm responsoryjny: Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6

Psalm 1 w piękny, obrazowy, poetycki sposób mówi o dwóch przeciwstawnych drogach życia. Ci, którzy idą za Panem i słuchają Jego prawa z miłości, mają życie w sobie i nawet w starości będą owocować, ponieważ są jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą. Ci, którzy wybierają drogę występku, grzechu, są jak plewa. Prędzej czy później zaginą. Tertium non datur – trzeciej drogi nie ma.

Ewangelia: Łk 9, 22-25

Wskazanie dzisiejszej Ewangelii, aby wziąć swój krzyż każdego dnia, ukazuje, na czym konkretnie polega związek ucznia z Jezusem. Ten człowiek, który przyjmuje Słowo Boże, przyjmuje na siebie tajemnicę śmierci i życia Mistrza. Po męce Jezusa krzyż oznacza wzięcie na siebie cierpienia nie tylko w momentach prześladowań, lecz nieustannie – każdego dnia. Uczeń Chrystusa powinien wiedzieć, że wyższe dobro wyznawania wiary, ewangelizowania, naśladowania Pana stoi ponad każdym dobrem tego świata. Podczas, gdy oczekujemy na powrót zmartwychwstałego Pana, dawajmy o Nim świadectwo i żyjmy tak, jak nas nauczał, nawet za cenę cierpienia.