Komentarze do czytań - Czwartek, XXX Tydzień zwykły

komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: Teresa Kuleczko

Pierwsze czytanie: Ef 6, 10-20

Na chrzcie świętym otrzymaliśmy Ducha Świętego i powinniśmy postępować według ducha, a nie spełniać pożądania ciała (por. Ga 5, 16). Podobnie jak Pana Jezusa, Duch Święty wyprowadza nas na pustynię kuszenia, aby nas zahartować i nauczyć, jak powinni walczyć ci, którzy otrzymali Jego moc. Duchowi ciemności, który nas nieustannie atakuje, może przeciwstawić się tylko Duch Boga. Rzeczywistość tej walki wymaga, aby odpierać ataki złego nie przy pomocy naszych własnych sił, ale siłą miłości i mocą Ducha, który w nas mieszka. Być może doświadczymy wielu bolesnych porażek, nim zdecydujemy się na walkę przy użyciu Bożej broni, którą można nabyć jedynie poprzez pokorę. W tej walce uczymy się odpowiedzialności i coraz mniejszego liczenia na siebie, by bardziej zawierzyć Bogu. Musimy ciągle pamiętać o uciekaniu się do środków nadprzyrodzonych, przyrównywanych do zbroi. Aby móc oprzeć się pokusie, niezbędne jest trwanie na modlitwie i rozważanie słowa Bożego. Otwierając się całym sercem na natchnione słowo Boga, chrześcijanin otrzymuje moc, symbolicznie określoną jako hełm zbawienia i miecz Ducha. Dzięki mocy Ducha Świętego jest w stanie przeciwstawić się zasadzkom zła oraz wypełnić życiowe powołanie, do którego został wezwany.

Psalm responsoryjny: Ps 144, 1b-2.9-10

Psalmista wyznaje, że tylko pokładanie nadziei i ufności w Bogu, gwarantuje powodzenie. Bóg jest podporą w trudnych chwilach. Dodaje sił i wiary w to, że razem z Nim jesteśmy w stanie osiągnąć wszystko i pokonać każde zło, które stanie na naszej drodze.

Ewangelia: Łk 13, 31-35

Dzisiejsza ewangelia akcentuje posłuszeństwo Jezusa wobec woli Bożej oraz Jego pełną miłości troskę o Boże miasto, Jerozolimę i jej mieszkańców. Herod Antypas nie przestraszył Jezusa ani nie wpłynął na zmianę Jego planów. Jezus w czasie ustalonym przez Boga wyruszy do Jerozolimy, by dobrowolnie oddać życie za zbawienie świata.
Moje życie również zależy od Boga. Czy pamiętam o tym w sytuacji niepokoju i zagrożenia? Czy pamiętam, że to Jezus jest Panem czasu i ludzkiego życia?