29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Komentarze do czytań - niedziela, IV tydzień zwykły

Ocena: 5
1139

Ci, którzy pod natchnieniem Ducha zechcą rozpoznać Jezusa i dadzą Mu się oświecić, mogą żyć i odchodzić w pokoju, uwolnieni od największego lęku – przed śmiercią wieczną.

-teksty czytań-

Ludovico Carracci "Ofiarowanie w świątyni", Muzeum Thyssen-Bornemisza, Madryt (public domain)

komentarze Bractwa Słowa Bożego, autor: Mira Majdan

Pierwsze czytanie: Ml 3,1-4

W kościołach katolickich podczas każdej Mszy świętej zgromadzeni wyznają wiarę w chwalebny powrót Chrystusa. Dziś słyszymy zapewnienie, że w jakimś nagłym a nieprzewidzianym momencie Pan rzeczywiście „przybędzie do swej świątyni”. Jakie uczucia budzi w nas ta perspektywa?

Prorok Malachiasz dobrze zdawał sobie sprawę z nadużyć, jakie miały miejsce w świątyni Pańskiej. Wytykał kapłanom i ludowi, że ich szacunek do Boga jest mniejszy niż do ziemskich władców, że lekceważą Jego przykazania i niedbale składają ofiary. Pytał, jak zamierzają się ostać w dniu Jego przyjścia. Jednak Bóg, którego zapowiada prorok, nie jest Bogiem odwetu. Nie niszczy, lecz oczyszcza i wydobywa dobro. Na koniec kult Boży odzyskuje swoje pierwotne piękno, przywraca łączność z Bogiem, za którą lud podświadomie tęsknił.

Przywykliśmy do tego, że Bóg jest miłosierny i wyobrażamy sobie czasem, że przymyka oczy na nasze zło. On czyni jednak coś o wiele lepszego. Niestrudzenie, jak złotnik przetapiający rudę, szuka w nas dobra, o którym wie, że w nas jest, bo przecież stworzył nas na swój własny obraz. Miłosierdzie nie polega na zarzuceniu zasłony na nasz brud, ale na tym, że oczyszczeni przez Boga mamy szansę na to, czego nigdy nie dokonalibyśmy sami – na to, by stanąć przed Nim tacy, jacy pierwotnie wyszliśmy spod Jego ręki.

Psalm responsoryjny: Ps 24,7-8.9-10

Często, coraz częściej człowiek współczesny (to uogólnienie, ale czasem użyteczne) popada w zniechęcenie. Rodzi się w nim poczucie, że minęło już albo ominęło go w życiu to, co naprawdę ważne i cenne, albo że więcej go ominęło, niż zdołał zdobyć, posmakować, doświadczyć. To rodzące przygnębienie uczucie to efekt naszej zachłanności oraz zapomnienia, jaki jest sens chrześcijańskiej ascezy: ćwiczenia się w znoszeniu swej ograniczoności i życia z konsekwencjami własnych wyborów. To droga do czystości serca, a więc do szczerej woli i umiejętności skupienia się na dobru, zwłaszcza Dobru Najwyższym.

Drugie czytanie: Hbr 2,14-18

Czy Bóg, Istota czysto duchowa, może do końca zrozumieć i sprawiedliwie osądzić człowieka, który jest cielesny? Na szczęście nie musimy rozstrzygać tego dylematu. Jezus, wiedząc, że nie jest posłany do aniołów, tylko do ludzi, zechciał wziąć na siebie ludzkie ciało ze wszystkimi tego konsekwencjami. Chciał poczuć ciężar naszych pokus, lęku przed cierpieniem i śmiercią, doświadczyć naszych ograniczeń, a na koniec zgładzić nasze grzechy przez ofiarę z samego siebie. Mamy więc w Nim kogoś, kto nas absolutnie rozumie, do kogo możemy mieć pełne zaufanie i kto jest dla nas gwarancją, że Bóg w swoich wyrokach będzie szukał naszego największego dobra.

Ewangelia: Łk 2,22-40

Bóg Sędzia, Bóg Król, Bóg Zbawca – i Niemowlę wniesione do świątyni przez ubogich Rodziców pragnących wypełnić przepis religijny. Trudno o większy kontrast pomiędzy oczekiwaniami a rzeczywistością. Bóg przychodzi w prostym, banalnym wydarzeniu, dostrzeżony jedynie przez jednostki, przez osoby, które w wyjątkowy sposób poddały się działaniu Ducha Świętego. I już tu, jakby w zalążku, ujawnia się misja Jezusa, wyrażona w proroczych słowach Symeona oraz potwierdzona jego ufną radością wobec zbliżającej się śmierci. Jezus przychodzi do wszystkich jako światło, choć nie wszyscy muszą Go przyjąć. Jednak ci, którzy pod natchnieniem Ducha zechcą Go rozpoznać i dadzą Mu się oświecić, mogą żyć i odchodzić w pokoju, uwolnieni od największego lęku – przed śmiercią wieczną.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter