Biskup też człowiek

Patrycja Hurlak z pierwszym rozmówcą – bp. Grzegorzem Suchodolskim

Znamy ich z uroczystości: bierzmowania, wizytacji kanonicznej, parafialnych rocznic. Wszyscy są wtedy odświętni, a po Mszy św. nie brakuje kwiatów i podziękowań. Ich fotografie zobaczymy w zakrystii i parafialnej kancelarii. Znacznie trudniej jednak wyobrazić sobie biskupów w codzienności: pracujących przy swoim biurku, parzących kawę czy uprawiających sport. Patrycja Hurlak postanowiła pokazać prawdziwą twarz polskich hierarchów. W serii wywiadów pt. „Biskup też człowiek”, publikowanych na kanale YouTube, rozmawia o ich codzienności, historii powołania, pasjach i życiowych trudnościach.

– Często spotykamy się z nieprawdziwym wizerunkiem biskupów. Z jednej strony część mediów przekazuje zupełnie nieobiektywne, negatywne informacje, a z drugiej strony sami wierzący potrafią popaść w inną skrajność i traktować biskupów niemal na równi ze świętymi. Chciałam ten wizerunek wypośrodkować, pokazać prawdziwe oblicze biskupów i to, że każdy z nich ma swoją osobowość, jest odrębnym człowiekiem, który przeżywa radości, smutki i słabości, ma swoje pasje i antypatie, dotykają go choroby. Jest człowiekiem z krwi i kości – wyjaśnia autorka cyklu.

CO Z TĄ EWANGELIZACJĄ?

Pomysł na internetowe rozmowy z biskupami zrodził się spontanicznie, z natchnienia Bożego, jak podkreśla Patrycja Hurlak. Jednak niemałą rolę odegrał... koronawirus. – Kiedy w marcu zaczęła się ogólna izolacja związana z epidemią, byłam w trakcie rekolekcji dla młodzieży szkolnej. Wraz z organizatorami nie chcieliśmy siać paniki, ale musieliśmy na koniec ogłosić, że ze względu na epidemię ten pierwszy dzień rekolekcji był jednocześnie ostatnim i szkoła też będzie zamknięta. Ku mojej radości – młodzież wcale nie ucieszyła się z tego faktu. Było słychać ubolewanie z powodu przerwania rekolekcji. Mijały kolejne tygodnie, w środku maja nadal wszystko było zamknięte. Nie spodziewałam się, że to wszystko będzie trwało tak długo. Dlatego zadzwoniłam do swojego biskupa i zapytałam: „Jeżeli wszystko jest zamknięte i odwołane, co ja mam robić z ewangelizacją?” – opowiada Patrycja Hurlak i dodaje, że poprosiła wówczas o zgodę na działanie w internecie. Usłyszała, że to nie tylko zgoda, ale nawet konieczność.

– Wtedy dość spontanicznie odpowiedziałam: „Na początek, żeby nauczyć się pewnych rzeczy, nagramy rozmowy międzypokoleniowe z moją mamą, jeżeli się zgodzi, na tematy bardziej i mniej poważne, a później przygotuję program o was”. Mama się zgodziła i tak powstała (od razu w maju) „Międzypokoleniówka”, natomiast projekt i pierwsze nagranie „Biskup też człowiek” ruszyły pod koniec sierpnia, a pierwsza emisja nastąpiła we wrześniu – dodaje aktorka. Wcześniej były rozmowy i konsultacje z biskupami, specjalistami od PR-u, którzy są blisko Kościoła, księżmi odpowiedzialnymi za formację kapłanów. Wszyscy zgodnie stwierdzili, że to świetny pomysł.

Wątpliwości pojawiły się tylko na chwilę, tuż przed pierwszym nagraniem. – Pomyślałam: „Co jeśli to jest tylko nasz pomysł, a nie Ducha Świętego?” – przyznaje autorka cyklu, ale tę niepewność szybko rozwiał jeden z rozmówców.

CZY BISKUP CHODZI DO FRYZJERA?

W każdej rozmowie pojawia się kilka kluczowych pytań: o świadectwo powołania i ewentualne wątpliwości przy wyborze życiowej drogi, wybrane zawołanie czy spojrzenie na posługę z perspektywy czasu. Swoje pytania przesyłają także internauci, których ciekawi na przykład, ile czasu wolnego ma biskup w ciągu tygodnia, czy sam sobie sprząta, czy potrafi opłacać rachunki, zrobić sobie kawę, co przynosi mu radość i smutek albo czy mógłby mieć... długie włosy.

Jak przyznaje Patrycja Hurlak, każda historia powołania, podobnie jak historia nawrócenia, buduje tych, którzy słuchają, i tego, który mówi. Jakiekolwiek jest to powołanie – do bycia księdzem, siostrą czy bratem zakonnym, mężem czy żoną, osobą konsekrowaną – jeżeli je rozeznaliśmy, ale zamilkniemy, możemy sami zapomnieć, dlaczego wybraliśmy tę drogę. Wtedy przestanie to nas budować.