Świat oglądamy fragmentarycznie. Każdy człowiek szuka zrozumienia całości. Stara się stworzyć własny ogólny obraz. Porównuje z tym, do którego dochodzą inni. Poprawia, dyskutuje.
Jak w skomplikowanych puzzlach, chce znaleźć miejsce dla każdej części i dla siebie samego. Cieszy się, gdy dwa fragmenty dokładnie do siebie pasują. Z czasem przeżywa rozczarowanie, gdy wątpi w własną interpretację.
Marek Miller znany z książki „Kto tu wpuścił dziennikarzy” podejmuje próbę wmontowania w szerszy kontekst relacji pomiędzy gen. Jaruzelskim a papieżem Janem Pawłem II. Czytelnik szybko popada w znużenie, śledząc możliwości osobistej rozmowy z generałem. Wszystkie pytania Millera szukają światła, jakie można by rzucić na zagadnienie nurtujące wielu Polaków: jak to możliwe, że patriotycznie wychowany młody człowiek z katolickiej rodziny, po przeżyciach na Syberii, zmienia tak radykalnie swoje nastawienie? Jak to się stało, że pod koniec życia przyjmuje sakramenty święte, jak podała KAI? W książce nie ma jednoznacznej odpowiedzi.
„Papież i generał” jest książką polifoniczną: mówią w niej Glemp, Boniecki, Dziwisz, Navarro-Valls, Tischner, Weigel, Gawroński i wielu innych. I autor oczywiście. Do tej mozaiki dochodzi oryginalny przekaz: zdjęcia, rysunki, memy… Czy tak będą wyglądać książki reportażowe w XXI w? Warto zajrzeć do tej publikacji, by zapoznać się z próbą zestawienia dwóch ważnych części w polskich puzzlach XX wieku: świętego papieża i generała stanu wojennego.
Marek Miller, „Papież i generał”, Laboratorium reportażu, Narodowe Centrum Kultury, Rosikon Press, 2015, ss. 245
 |
ks. Stefan Moszoro-Dąbrowski |
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
