Bez rutyny

fot. Barbara Wiśniowska

Czasami tak polubię jakiś smak, że mogłabym taką potrawę jeść codziennie. Muszę sobie wtedy przypominać dzieciństwo. W trzeciej klasie lubiłam rogaliki, takie zwykłe z piekarni, nadziewane dżemem, posmarowane masłem. Codziennie nosiłam je do szkoły na drugie śniadanie. Nadszedł moment, że nie mogłam już na nie spojrzeć, i potem nigdy w życiu ich nie tknęłam. W piątej klasie codziennie na pierwsze śniadanie jadłam płatki owsiane „musli” z bakaliami. Pod koniec roku poczułam do nich wstręt. Po latach wróciłam do płatków ostrożnie, nie codziennie. Już pamiętam, żeby unikać nadmiernego powtarzania.

Naukowcy obserwowali grupę przedszkolaków, którym codziennie serwowali szwedzki stół. Niektóre z upodobaniem wybierały codziennie te same składniki, ale po kilku dniach, ewentualnie tygodniach, przerzucały się na zupełnie inne. W ten sposób, nie mając wiedzy o żywieniu i nie licząc kalorii, świetnie komponowały swoją dietę w dłuższych okresach.

Ja miałam jeszcze dwa epizody odrzucenia suplementów diety: tabletek z cynkiem, a w ciąży – syntetycznych kompleksów witamin. Przez długie lata mdliło mnie od samego patrzenia na nie. Organizm zapamiętuje, jakie enzymy trawienne potrzebuje wydzielić do konkretnej potrawy, i dobrze wie, co mu nie służy.

Przestrzegam przed nudą, rutyną, powtarzaniem, przesadą i zamawianiem codziennie pizzy pepperoni. Lepiej się zadziwić nowym smakiem.

 Idziemy nr 07 (850), 13 lutego 2022 r.