Dobre rady

fot. Barbara Wiśniowska

Nasz bojownik dobrze toleruje wszelkie warunki. Nie trzeba mu podgrzewać i filtrować wody, można ją wymienić po czterech lub dziesięciu dniach, całą lub w części. Można go karmić raz lub dwa razy dziennie, a w dzień wymiany wody wcale. Zawsze wydaje się zadowolony. Okazało się jednak, że z innymi rybkami nie jest już tak łatwo, a bojownik nie zniesie drugiego bojownika ani bojowniczki na swoim terytorium. W dodatku rady dotyczące warunków dla rybek wydają się zupełnie sprzeczne i wykluczające się wzajemnie. Każda strona internetowa mówi co innego, a sprzedawcy w sklepach jeszcze co innego.

Ta sytuacja przypomniała mi inną historię. Czternaście lat temu urodził się mój syn. Było upalne lato, pod blokiem targ, na którym lśniły śliwki, nektarynki, morele i brzoskwinie. Miałam wielką ochotę rzucić się na nie, ale położne radziły: nie jeść owoców i nie wychodzić z domu przez osiem dni. Inne położne stwierdzały: trzeba jeść wszystko i chodzić na spacery. Myślałam, że oszaleję od tych dobrych rad.

Często z dobrymi radami właśnie tak jest. Każdy coś gdzieś wyczyta, powtórzy po kimś, każdy w coś wierzy. Tylko że te rady okazałyby się sprzeczne, gdyby je zebrać i spisać. Zwłaszcza jeśli chodzi o jedzenie i zdrowie. Nawet o szpinaku krążą dwie opinie: jedna, że zawiera mnóstwo żelaza, a druga, że mało i że ta pierwsza opinia to był błąd w pomiarach, przez wszystkich powtarzany. Jeszcze gorzej jest z informacjami, co jest zdrowe, a co niezdrowe. Najgorzej, jeśli nadawca informacji ma chęć czerpać z niej zysk.

Kiedy chcemy więc poczytać o zdrowiu i żywieniu, szukajmy książek pisanych przez dietetyków i lekarzy. Jeśli stron internetowych, to tylko szanowanych instytutów. O zwierzakach też lepiej kupić mądrą książkę. A o życiu? W życiu trzeba ostrożnie próbować, nie powtarzać cudzych błędów i słuchać mądrych, a nie głupich ludzi. W kuchni… najbezpieczniej jest jeść kolorowo.