Przejście na emeryturę musi budzić emocje.
fot. Katarzyna Rudnicka
Niektórzy nie mogą się jej doczekać, bo bardzo chcą odpocząć. Innym łza się w oku kręci na myśl o rozstaniu z ukochaną pracą i boją się nudy. Ja myślę, że dzisiejsi emeryci są szczęściarzami. Mogą wszystko, nic nie muszą. Mogą odpoczywać, mogą
pracować. Mogą przypomnieć sobie, jakich marzeń jeszcze w życiu nie zrealizowali, i je spełnić. Nie muszą wstawać o świcie, dojeżdżać, stać w korkach.
Nie wiem, czy ja będę taką szczęściarą i czy za ćwierć wieku emerytury będą jeszcze istnieć. Powinnam już odkładać na ten cel pieniądze, ale czy inflacja ich nie zje? Czy da się je teraz zainwestować w coś pewnego?
Wyobrażam sobie, że jeśli byłabym na emeryturze, nauczyłabym się malować portrety. Ponowiłabym lekcje języka włoskiego i naukę gry na pianinie. Chodziłabym na zajęcia sportowe. Pewnie chętnie dawałabym korepetycje z polskiego. Miałabym czas na pisanie książek. Zwiedziłabym wszystkie zakamarki Polski. A świata? Może niektóre. Najbardziej zależałoby mi na tym, żeby zrozumieć wszystkie zakamarki własnego umysłu. Pogodziłabym się z wrogami. Może w ogóle sprzedałabym lodówkę i za to kupiła sobie bilet lotniczy do Afryki, żeby być misjonarką? A może skrzyknęłabym znajomych z dawnego akademika i wybudowalibyśmy sobie akademik dla emerytów, gdzie jak dawniej gralibyśmy w mafię i pilibyśmy lemoniadę z imbirem? Na pewno świętowałabym wielkie i małe sprawy.
KREM-ŻEL MALINOWY DO TORTU
Składniki: 260 g malin | łyżeczka soku z cytryny | 30 g ksylitolu, cukru lub wg uznania | 5 g żelatyny + łyżka zimnej wody
Sposób przygotowania: Żelatynę zalewamy wodą na 7 minut. Maliny z cukrem blendujemy na gładki mus. Pestek pozbywamy się, przecierając przez sitko. Dodajemy sok z cytryny. Podgrzewamy na małym ogniu, doprowadzając do wrzenia. Zdejmujemy z ognia, dodajemy napęczniałą żelatynę i mieszamy energicznie. Studzimy i wlewamy do formy o średnicy 16 cm wyłożonej folią spożywczą. Wstawiamy do lodówki, najlepiej na całą noc. Przekładamy tort lub sernik.
Co? Gdzie? Kiedy?
