Elektroterapia to kolejna po termoterapii, o której pisałam przed tygodniem, dziedzina fizykoterapii.
fot.pixabay.com
Elektroterapia to kolejna po termoterapii, o której pisałam przed tygodniem, dziedzina fizykoterapii. Wykorzystuje się w niej działanie lecznicze prądu. W zależności od schorzenia, dolegliwości, przeciwwskazań stosuje się różne rodzaje, natężenie i częstotliwości prądu. Elektroterapia jest ceniona przez pacjentów, nie powoduje przykrych doznań, jest skuteczna oraz – jeśli uwzględnione są przeciwwskazania – jest także bezpieczna. Przeciwwskazaniem do stosowania elektroterapii jest wszczepiony rozrusznik lub metalowe implanty, uszkodzenie skóry, leczenie przeciwzakrzepowe, czynna choroba nowotworowa, gorączka i ciąża.
Najczęściej stosowane w gabinetach rehabilitacyjnych zabiegi z użyciem prądów to:
– Prądy interferencyjne (lub prądy AMF)
Nazwa pochodzi od interferencji, czyli wzajemnego nakładania się fal prądów płynących z dwóch krzyżujących się ze sobą obwodów elektrycznych. Dochodzi do stymulowania zakończeń nerwowych, co wywołuje skurcze mięśni. Prądy działają przeciwbólowo, poprawiają ukrwienie i odżywienie tkanek, zwiększają miejscowy przepływ krwi.
Stosowane są w chorobie zwyrodnieniowej, przy osłabieniu i zaniku mięśni po długotrwałym unieruchomieniu, w zaburzeniach krążenia obwodowego, obrzękach przy skręceniu stawu, zapaleniu okołostawowym. Używa się czterech płaskich elektrod. Zabiegi, w zależności od schorzenia, trwają od 5 do 20 minut. Działanie przeciwbólowe polega na maskowaniu wrażeń bólowych przez wrażenia czuciowe oraz wydzielanie naturalnych substancji przeciwbólowych.
– Prądy TENS
To prądy impulsowe o małej częstotliwości. Ich działanie polega na przezskórnej stymulacji nerwów. Elektrody ustawia się w punktach spustowych, są one ułożone na wilgotnym podłożu (wilgotna gaza 1 × 1 m). W czasie zabiegu pacjent odczuwa mrowienie.
Stosuje się je w terapii przeciwbólowej, w bólach pooperacyjnych, dyskopatiach, neuropatiach. Prądy TENS przyspieszają zrost złamanych kości.
– Prądy diadynamiczne (DD)
Obniżają napięcie mięśniowe, zwiększają przepływ krwi, przyspieszają wchłanianie obrzęków i krwiaków. Stosowane są przy bólach kręgosłupa, chorobach zwyrodnieniowych stawów, chorobach reumatycznych, nerwobólach, dyskopatiach, po urazach – zwłaszcza z obrzękiem.
– Elektrostymulacja
To zabiegi, których celem jest pobudzenie układu nerwowo-mięśniowego. Wykorzystywany jest w nich prąd impulsowy.
– Prąd galwaniczny, galwanizacja
Zabieg z użyciem prądu stałego o małej częstotliwości, który przepływa przez ciało pacjenta między dwiema elektrodami i powoduje zmianę pobudliwości tkanek nerwowo-mięśniowych. Wpływa na mięśnie i nerwy, zmieniając ich pobudliwość.
Elektrody umieszcza się na wilgotnym podkładzie, pacjent odczuwa mrowienie. Zabieg trwa ok. 15 minut. Stosowany jest w dyskopatiach, nerwobólach, stanach zapalnych nerwów, zwyrodnieniu stawów, w leczeniu przeciążeń i napięć mięśni.
– Jonoforeza
To zabieg prądu galwanicznego z zastosowaniem leku (najczęściej przeciwzapalnego).