Podstawowy i najczęściej stosowany składnik krwi – koncentrat krwinek czerwonych – przetaczany jest pacjentom z głęboką niedokrwistością w sytuacji, gdy inne, najczęściej przyczynowe, leczenie niedokrwistości nie jest możliwe.
W przypadku niedokrwistości, z którą mamy do czynienia w przebiegu różnych chorób krwi bądź krwotoku, następuje znaczne, a niekiedy drastyczne zmniejszenie dowozu tlenu do komórek i tkanek, co zagraża prawidłowemu funkcjonowaniu narządów, a zwłaszcza tych ważnych życiowo, tj. ośrodkowego układu nerwowego i serca. Zatem podstawowym celem przetoczenia koncentratu krwinek czerwonych jest polepszenie dowozu tlenu do komórek w wyniku zwiększenia stężenia hemoglobiny.
Koncentrat krwinek płytkowych przetaczany jest pacjentom z małopłytkowością. Krwinki płytkowe są istotnym elementem krzepnięcia krwi, a ich niedobór zagraża wystąpieniem krwotoków i krwawień do różnych narządów. Stan taki występuje w przebiegu różnych chorób krwi, może też być wynikiem podawanego leczenia, np. chemioterapii. Przetoczenie krwinek płytkowych zwiększa ich liczbę w organizmie chorego i zapobiega wystąpieniu krwawień spowodowanych małopłytkowością bądź też ratuje chorych z ciężkim, rozwiniętym już krwawieniem.
Trzeci składnik krwi – osocze – przetaczany jest również w przypadku zaburzeń krzepnięcia krwi, ale wywołanych niedoborem tzw. osoczowych czynników krzepnięcia. Osocze w pierwotnej swej postaci stosowane jest już znacznie rzadziej, niż w przeszłości, gdyż mamy do dyspozycji otrzymane z niego tzw. Produkty krwiopochodne, tj. koncentraty czynników krzepnięcia, preparaty immunoglobulin i albuminę, które znajdują zastosowanie w leczeniu wielu różnych chorób. Szczególnie należy podkreślić znaczenie czynników krzepnięcia w leczeniu różnych zaburzeń krzepnięcia, w tym hemofilii, a także we wrodzonych i nabytych zaburzeniach odporności. Te ostatnie zapobiegają występowaniu ciężkich zakażeń u pacjentów z tymi chorobami.
Zwykle konieczność przetoczenia krwi kojarzymy z wypadkami i urazami komunikacyjnymi, katastrofami czy też z operacjami chirurgicznymi. Tymczasem krew i pochodzące z niej składniki krwi znajdują zastosowanie w codziennej praktyce w wielu innych specjalnościach medycznych, takich jak hematologia, onkologia, pediatria, transplantologia czy intensywna terapia. U części pacjentów transfuzje składników krwi stanowią istotną część kompleksowego leczenia. Bez nich nie byłoby możliwe np. powodzenie chemioterapii chorób nowotworowych czy przeszczepiania narządów bądź szpiku. Inni z kolei pacjenci mogą wymagać stosowanego przewlekle albo jedynie w okresie zaostrzeń choroby koncentratu krwinek czerwonych. Podobnie uzyskiwane z osocza krwi produkty krwiopochodne, takie jak koncentraty czynników krzepnięcia czy immunoglobuliny, stosowane są w długoterminowym leczeniu substytucyjnym, pierwsze m.in. w przypadku hemofilii, a drugie – w profilaktyce zakażeń w przypadkach ciężkich zaburzeń odporności.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
