Istnieją dwa podstawowe mechanizmy odporności organizmu.
fot. pexels.com
Przed tygodniem pisałam o badaniach, które pozwalają wykryć obecność wirusa SARS-CoV-2 w organizmie. Polegają one na pobraniu wymazu z nosogardzieli, czyli miejsca, gdzie wirusa jest najwięcej. Test antygenowy należy robić w czasie występowania objawów, w ciągu 5-7 dni od ich wystąpienia, test PCR – gdy są objawy lub przynajmniej 7 dni po kontakcie z osobą zakażoną, jeśli nie mamy objawów.
Istnieją dwa podstawowe mechanizmy odporności organizmu. Jeden to odpowiedź komórkowa. Tu główną rolę odgrywają limfocyty T. Prowadzą one walkę w miejscu występowania antygenu, współpracując z innymi komórkami, znajdującymi się we krwi (takimi jak makrofagi, granulocyty i inne). Dochodzi wówczas do wielu skomplikowanych procesów, których celem jest zniszczenie intruza. Udowodniono, że w przypadku zakażenia SARS-CoV-2 odpowiedź komórkowa jest nie tylko intensywna, ale też długotrwała. To dobra wiadomość.
Innym typem odpowiedzi jest odpowiedź humoralna. Tu główną rolę odgrywają limfocyty B, odpowiedzialne za powstawanie przeciwciał; jest to broń unieszkodliwiająca na odległość. Badanie obecności przeciwciał pokazuje, czy mieliśmy kontakt z wirusem, przeciwciała pojawiają się także po szczepieniu. W celu oznaczenia przeciwciał konieczne jest pobranie krwi. Ważne jest także, kiedy badanie wykonamy, przeciwciała nie powstają natychmiast.
Obecność przeciwciał jest dowodem kontaktu organizmu z danym patogenem. Dostępne na rynku szczepionki przeciw COVID-19 oparte są na białku S. Dlatego oznaczając przeciwciała anty-S (klasy IgA i IgG), oznaczamy przeciwciała, które powstały w wyniku infekcji lub szczepienia. Są to przeciwciała neutralizujące, bezpośrednio unieszkodliwiają wirusa. Są skierowane przeciwko konkretnej cząstce wirusa, a dokładnie przeciwko glikoproteinie tworzącej koronę wirusa, czyli przeciwko białku S.
Często oznaczane są przeciwciała anty-N (klasa IgM i IgG), te powstają tylko po przebytej infekcji, nie pojawią się po szczepieniu!
Po infekcji limfocyty B zaczynają produkcję przeciwciał, najpierw pojawiają się przeciwciała klasy IgM. Można oznaczać je już po 5-7 dniach od wystąpienia objawów; jeśli nie ma objawów, a obecność przeciwciał chcemy sprawdzić po kontakcie z osobą chorą, nie ma sensu badać ich wcześniej niż po 12 dniach od kontaktu. Wcześniej można trafić na tzw. okienko serologiczne, kiedy przeciwciała jeszcze nie powstały, mimo istniejącego zakażenia. Przeciwciała klasy IgG pojawiają się później, ale już około 10 dnia. Z czasem przeciwciał klasy IgM ubywa, a przeciwciał klasy IgG przybywa. To właśnie one odpowiadają za skuteczną obronę. To one są najważniejsze. Nie wiadomo, jak długo utrzymuje się odporność po szczepieniu. Logiczne wydaje się badanie obecności przeciwciał 4-6 tygodni po drugiej dawce szczepionki. Wcześniej szczepionki dopuszczane były do masowego stosowania po 5 latach badań, obecnie żaden ze stosowanych preparatów nie ma tak długiej obserwacji. Wiemy, że odporność po szczepieniu przeciwko SARS-CoV-2 utrzymuje się przez mniej więcej 10-12 miesięcy, czas pokaże, czy dłużej. Ilość przeciwciał stwierdzanych po przebytym COVID-19 jest bardzo różna, zależy od osobniczych właściwości, ciężkości zakażenia, przyjmowanych leków. Wciąż nie wiadomo, jaka ilość przeciwciał zapewnia skuteczną ochronę.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
