Skutki antykoncepcji u nastolatki

Nastolatki sięgają po środki antykoncepcyjne, aby mieć możliwość bezstresowych doświadczeń seksualnych. To dramat moralny nieprawidłowych relacji u młodych. Współżycie „na próbę” niszczy psychikę, wrażliwość i trwałe relacje międzyosobowe. Równie dramatyczne są powikłania zdrowotne. Młodzież, z którą rozmawiam na bilansach 16-18 latka, mało wie o zagrożeniach zdrowia związanych z wczesną inicjacją seksualną. A jest ona źródłem zakażeń chlamydią, mycoplazmą i AIDS, ryzykiem wielości partnerów, a także poronień i wtórnej niepłodności. Jeszcze mniejsza jest wiedza na temat szkodliwości tabletek antykoncepcyjnych. O tym, że antykoncepcja hormonalna u kobiet poniżej 35. roku życia z obciążeniem genowym zwiększa 10 razy ryzyko zachorowania na nowotwór ze względu na zawartość estrogenów, wiadomo od dawna. Nie spotkałam nastolatki, która przed skorzystaniem z recepty od ginekologa na antykoncepcję hormonalną miała wykluczoną obecność antygenów BRCA 1,2, które predysponują do raka sutka! Stosowanie takiej antykoncepcji przez dziewczynę czy kobietę z BRCA (+) zwiększa wielokrotnie ryzyko rozwoju raka.

Antykoncepcja hormonalna usposabia do zakrzepicy, co oznacza, że nawet nastolatka może mieć zator płuc, zatrzymanie krążenia i trwałe niedotlenienie mózgu, co grozi nagłym zgonem. Producenci zmniejszyli o 20 proc. dawkę estrogenu w pigułce, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka piersi, ale wyniki badań w Danii, publikowane w „New England Journal of Medicine”, dowodzą, że ryzyko to pozostaje. W Polsce jest to drugi co do częstości nowotwór zabijający kobiety. Dlaczego to zagrożenie jest ignorowane?

Naukowcy duńscy przebadali 1,8 mln kobiet od 15 do 49 lat, stosujących różne hormonalne środki antykoncepcyjne: tabletki, plastry i wkładki wewnątrzmaciczne (wczesnoporonne). Z badań wynika, że po roku stosowania ryzyko raka było zwiększone o 9 proc. Po 10 latach zwiększało się do 38 proc. Na świecie antykoncepcję taką stosuje 180 mln kobiet (13 proc. kobiet w wieku 15-49 lat). Ryzyko rozwoju raka jest tym większe, im dłuższy czas stosowania, zwłaszcza przed czterdziestką. Zagrożenie nie znika zaraz po odstawieniu hormonów: po pięciu latach ich stosowania jest podwyższone przez kolejnych pięć lat. Jeżeli osiemnastolatka w ten sposób zacznie wpływać na swój organizm do ukończenia studiów i wyjścia mąż, to ryzyko raka trwa jeszcze w okresie małżeństwa i macierzyństwa. Ginekolog położnik prof. Rudolf Klimek ostrzega, że stosowanie środków antykoncepcyjnych prowadzi do tzw. potabletkowych poronień i porodów przedwczesnych („Gazeta Lekarska”, maj 2012 r.) Bardzo zaburza pracę jajników w przypadku rozpoczęcia stosowania AH w 18.-21. roku życia, co może skutkować zaburzeniami płodności w wieku dojrzałym.

Spotkałam siedemnastolatkę z implantem antykoncepcyjnym wszczepionym podskórnie w ramię na pięć lat. Zafundowała go „zatroskana” matka ze względu na pobyt córki za granicą! Implanty nie zawierają estrogenów, ale progesteron, co zmienia układ hormonów młodej kobiety na taki, jak w menopauzie. Dlatego dziewczyna zgłaszała osłabienie, nadwagę, depresję, wypadanie włosów. Przy tym antykoncepcja hormonalna nie zapobiega poczęciu stuprocentowo – i tak 15 proc. stosujących ją młodych kobiet zajdzie w ciążę. Przy wstrzemięźliwości seksualnej jest zero procent ciąż i żadnych powikłań zdrowotnych. Liczę, że te okruchy wiedzy zachęcą do myślenia o konsekwencjach i zniechęcą do stosowania środków antykoncepcyjnych.

Idziemy nr 10 (648), 11 marca 2018 r.