Sposoby leczenia

Mimo że jestem lekarzem już od ponad 30 lat – a może właśnie dlatego? – jestem przekonana, że pierwszym krokiem w leczeniu każdej choroby jest zmiana nawyków, i to nie tylko żywieniowych. Stosowanie tabletek jest na kolejnym miejscu.

Odpowiednia proporcja pracy i odpoczynku, szczególnie snu, więcej ruchu, zwłaszcza na świeżym powietrzu, znalezienie czasu dla bliskich i ciszy na refleksję jest bardzo ważne. Kolejny krok to dieta. Wszyscy jemy za dużo – specjalnie piszę to już po świętach, żeby czytelników nie stresować, i za mało ruszamy się – specjalnie piszę o tym na początku roku, bo to czas postanowień.

Dawniej nasze mamy nie myślały o specjalnych dietach: jedliśmy to, co udało się zdobyć. Teraz możemy wybierać, a to zobowiązuje. Podstawową dietą powinno być zmniejszenie ilości spożywanych pokarmów oraz wykluczenie tego, co toksyczne: konserwantów, barwników, ulepszaczy oraz... słodyczy. Jest chyba tylko jedna sytuacja, gdy nie polecam ograniczania słodyczy. Dotyczy ona dzieci, które przeżywają trudne chwile. Jedzenie słodyczy może być sposobem leczenia stresu. Ograniczanie słodyczy jest wskazane dopiero po usunięciu przyczyny stresu.

Nadwaga i otyłość dotyczą dużej części naszego społeczeństwa. Wiele chorób, szczególnie cukrzyca i nadciśnienie, są spowodowane zbyt dużym ciężarem ciała. Często oba te schorzenia występują równocześnie. Wskaźnik BMI (Body Mass Index) jest pomocny w ustalaniu prawidłowej masy ciała. Oblicza się go, dzieląc masę ciała (w kilogramach) przez wzrost (w metrach) podniesiony do kwadratu – prawidłowa wartość wynosi od 22,5 do 24,99.

Bardzo lubię pacjentów z poczuciem humoru, a szczególnie rozbrajają ci, którzy potrafią śmiać się z siebie samych. Przykładem jest 45-letnia kobieta ze znaczną otyłością, która, wchodząc do gabinetu, powiedziała: „Mam bardzo podwyższony BMI, tak, tak wiem, że powinnam urosnąć” – i bardzo ładnie się uśmiechnęła. Leczenie takich pacjentów to sama przyjemność.

Następny krok w leczeniu to preparaty farmakologiczne. Część z nich jest stosowana zewnętrznie, do smarowania. Zauważyłam, że wiele osób nie wie, jaka jest różnica między kremem a maścią. To nie to samo, choć substancja czynna może być ta sama. Maść od kremu różni się przede wszystkim podłożem. Szczególnie jest to ważne w przypadku leków zawierających glikokortykosterydy czy antybiotyki. Maścią najlepiej smarować skórę suchą, łuszczącą się lub popękaną. Może być stosowana na skórę i błony śluzowe. Maść natłuszcza. Nie powinno się jej stosować na twarz oraz do opatrunków okluzyjnych, a także tam, gdzie skóra dotyka do skóry (np. pod pachami). Inaczej kremy – te są stosowane na zmiany mokre, ropne, wysiękowe. Krem nawilża. Jednym słowem, jeśli lekarz zapisuje preparat do smarowania, nie jest obojętne, czy jest to maść, czy krem.

Stosując tabletki, też można popełnić błędy – ale o tym za tydzień.

Idziemy nr 1 (639), 7 stycznia 2018 r.