Zrównanie sobót z dniami wolnymi od pracy uzasadnia się tym, że zazwyczaj w tym dniu nie działają urzędy i sądy
Jeżeli koniec terminu przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy lub na sobotę, termin upływa następnego dnia, który nie jest dniem wolnym od pracy ani sobotą. Zmiana w tym kształcie została wprowadzona do kodeksu cywilnego od 1 stycznia br.
Prawo podatkowe i administracyjne traktowało soboty jak dni wolne od pracy. Jeżeli termin na złożenie pisma upływał w sobotę, to można było złożyć je w pierwszym dniu roboczym, najczęściej w poniedziałek.
Zrównanie sobót z dniami wolnymi od pracy uzasadnia się tym, że zazwyczaj w tym dniu nie działają urzędy i sądy, a tym samym dopełnienie terminu kończącego się wraz z upływem soboty było wcześniej bardzo utrudnione. Szczególnie w małych miejscowościach trudno znaleźć placówkę pocztową czynną w sobotę, co w praktyce uniemożliwiało dokonanie jakiejkolwiek czynności procesowej w sobotę i skracało termin, który kończył się w piątek.
Dniami wolnymi od pracy są wszystkie niedziele oraz następujące dni: 1 stycznia, 6 stycznia – Święto Trzech Króli, pierwszy i drugi dzień Świąt Wielkanocnych, 1 maja – Święto Pracy, 3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja, pierwszy dzień Zielonych Świątek, dzień Bożego Ciała, 15 sierpnia – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, 1 listopada – Wszystkich Świętych, 11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości, 25 grudnia – Boże Narodzenie oraz 26 grudnia – drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia.
Termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego dnia. Jeżeli początkiem terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzględnia się przy obliczaniu terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło. Oznacza to, że dnia, w którym z poczty dotarło pismo np. zobowiązujące do dostarczenia dokumentów do sądu, nie wlicza się do terminu na wykonanie zobowiązania. Termin ten liczy się od następnego dnia.
Termin oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca. Jednakże przy obliczaniu wieku osoby fizycznej termin upływa z początkiem ostatniego dnia.
Jeżeli termin jest oznaczony na początek, środek lub koniec miesiąca, rozumie się przez to pierwszy, piętnasty lub ostatni dzień miesiąca. Termin półmiesięczny jest równy piętnastu dniom. Jeżeli termin jest oznaczony w miesiącach lub latach, a ciągłość terminu nie jest wymagana, miesiąc liczy się za dni trzydzieści, a rok za dni trzysta sześćdziesiąt pięć.
Co? Gdzie? Kiedy?
