Wakacyjny urlop

Wniosek pracownika o urlop wypoczynkowy może być podzielony na części. W takim jednak przypadku co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.

Wymiar urlopu jest uzależniony od stażu pracy. Dwadzieścia dni urlopu przysługuje pracownikowi zatrudnionemu krócej niż 10 lat, a 26 dni – jeżeli pracownik ma staż co najmniej 10 lat. Z kolei wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika. Urlop niepełnoetetowca ustala się, biorąc za podstawę 20 lub 26 dni; niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia. W żadnym przypadku wymiar urlopu w danym roku kalendarzowym nie może przekroczyć 20 lub 26 dni.

Pracodawca udziela urlopu w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu. Zatem jeżeli pracownik złożył wniosek o urlop łącznie z sobotą i niedzielą, które są dla niego dniami wolnymi od pracy, to dni wolnych pracodawca nie odliczy z urlopu.

Przy udzielaniu urlopu jeden dzień urlopu odpowiada ośmiu godzinom pracy. Tak samo urlop liczy się dla niepełnoetatowców. Udzielenie pracownikowi urlopu w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop. Jeżeli pracownikowi pozostały trzy dni i pięć godzin urlopu, to mimo że wymiar jego czasu pracy wynosi osiem godzin, urlop będzie mógł otrzymać maksymalnie na trzy dni pracy i pięć godzin z czwartego dnia roboczego.

Przy ustalaniu wymiaru urlopu miesiąc kalendarzowy pracy odpowiada 1/12 wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi, czyli 20 lub 26 dniom. Niepełny miesiąc kalendarzowy pracy zaokrągla się w górę do pełnego miesiąca. Jeżeli ustanie stosunku pracy u dotychczasowego pracodawcy i nawiązanie takiego stosunku u kolejnego pracodawcy następuje w tym samym miesiącu kalendarzowym, zaokrąglenia do pełnego miesiąca dokonuje pracodawca, z którym pracownik rozwiązuje umowę o pracę.

Co do zasady, urlopu udziela pracodawca. Pracownik nie może więc rozpocząć urlopu bez zgody pracodawcy. Inne nieco reguły rządzą urlopem na żądanie – w wymiarze czterech dni w roku kalendarzowym. O terminie urlopu na żądanie decyduje pracownik, jednak i w tym przypadku powinien pamiętać o powiadomieniu pracodawcy – w sposób dowolny, ale skuteczny – przed rozpoczęciem pracy o swojej nieobecności.

Prawu pracownika do urlopu odpowiada prawo pracodawcy do zapewnienia ciągłości pracy przedsiębiorstwa. Zatem każda ze stron powinna wziąć pod uwagę z jednej strony prawo do corocznego nieprzerwanego odpoczynku, a z drugiej – interes zakładu pracy. Żadna ze stron nie powinna nadużywać swojego prawa.

Idziemy nr 31 (617), 30 lipca 2017 r.