29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Ambulans na peryferiach

Ocena: 0
2394

W Polsce, według oficjalnych danych, żyje ponad 30 tys. osób bezdomnych. Prawdopodobnie liczba ta jest dużo większa. Brakuje noclegowni, łaźni i punktów medycznych. Co roku z wychłodzenia umiera ok. stu osób. Dużej części tragedii można by uniknąć. Do tego potrzebna jest jednak uwaga i wrażliwość. Osoby bezdomne śpią w altanach śmietnikowych, na klatkach schodowych, na terenie ogródków działkowych – a więc w naszym bezpośrednim otoczeniu. Jeśli stają się niewidoczne, to tylko dlatego, że jest nam wygodniej nie dostrzegać problemu bezdomności. A ma on różne źródła i stoją za nim prawdziwe jednostkowe dramaty. Bezdomność nigdy, jak przyjęło się powszechnie sądzić, nie stanowi świadomego wyboru człowieka.

Fundacja Kapucyńska im. bł. Aniceta Koplińskiego zorganizowała 6 listopada Zaduszki zmarłych osób bezdomnych. Spotkanie rozpoczęła Msza Święta w warszawskim kościele Kapucynów, były też wspomnienia o tych, którzy odeszli.

 


CZŁOWIEK CZŁOWIEKOWI

– W lipcu zabraliśmy z ulicy pewnego młodego mężczyznę z okropnym owrzodzeniem podudzi – wspomina Emilia Wesołowska. – Rany zagrażały jego życiu. Był w fatalnym stanie, bardzo zaniedbany higieniczne. Niewiele mówił. Nie byliśmy pewni, ile ma lat. Na ulicy głównie żebrał na alkohol i papierosy. Zabraliśmy go karetką do zaprzyjaźnionego schroniska przy ul. Dojazdowej gdzie opiekował się nim lekarz Ambulansu Tomasz Głażewski. Nie byliśmy pewni, jak jego losy się potoczą, gdyż trafił do szpitala z powodu gruźlicy. Od tego czasu minęło kilka miesięcy. Nasza karetka w tym czasie pomogła wielu osobom bezdomnym i jego historia odeszła na dalszy plan. Tymczasem kilkanaście dni temu na terenie schroniska, gdzie pracuję, niespodziewanie zaczepił mnie obcy mężczyzna. Spojrzał i bez wahania, jakbyśmy się znali od dawna, powiedział, że „już drugi dzień idzie do mnie, żeby mi podziękować za to, że w lipcu razem z załogą karetki zabrałam go z ulicy”. Przez chwilę nie potrafiłam go skojarzyć, ale po dłuższej rozmowie przypomniałam sobie tamten patrol. Byłam zaskoczona, bo byłam pewna, że ten człowiek nic nie pamięta z tamtego wydarzenia, ale on pamiętał wszystko: jak z nim rozmawiałam, jak mu obiecywałyśmy z lekarzami, że wszystko będzie dobrze, gdy mówił że bardzo go wszystko boli… Do tej pory jestem poruszona tym, że pamiętał. Jestem poruszona jego wdzięcznością. Takie historie są niezwykle motywujące dla mnie i dla całego zespołu.

Również pan Krzysztof ze wzruszeniem wspomina interwencję Ambulansu. – Miałem poranione nogi. Zajęto się mną bardzo troskliwie, tak zupełnie po ludzku. Państwowe pogotowie nie potraktowało mnie z takim szacunkiem. Co mogę powiedzieć? Poczułem się po prostu jak normalny człowiek.

 


UBI CARITAS

Ambulans z Serca stanowi dowód, że nawet nieduże grono ludzi może poprawić jakość życia innych, a w wielu przypadkach to życie ocalić. Nagroda Ubi Caritas, którą został uhonorowany zespół, w założeniu stanowi podziękowanie dla działań osób, które pośród licznych wyzwań współczesnego świata poświęcają swój czas i oddają cząstkę siebie dla drugiego człowieka. Karetka niosąca bezinteresownie pomoc tym, o których system często zapomina i którzy są bodaj najbardziej niewidoczną grupą w społeczeństwie, w pełni wpisuje się w ideę tego wyjątkowego wyróżnienia.

– Nagroda Ubi Caritas ma dla nas ogromne znaczenie, ponieważ jest związana ze św. Faustyną, która niosła przesłanie o miłosierdziu Bożym – zaznacza Emilia Wesołowska. – Wierzymy, że nasza praca to praktyczna realizacja tego przesłania. Ponadto świadczy o tym, że tak niewielka organizacja, jaką jest Ambulans, została doceniona w szerszym kontekście, przez Caritas Polska. Ma znaczenie dla nas jako symbol wsparcia i współpracy pomiędzy organizacjami. To bardzo ważna nagroda – dodaje.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter