12 lutego
środa
Eulalii, Radoslawa, Modesta
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Duszpasterstwo rodzin w Polsce cz.2

Ocena: 4.9
462

Głoszenie nauki Kościoła nie będzie skuteczne bez większego niż dotychczas zaangażowania świeckich.

Przygotowanie do małżeństwa – czas na zmiany

Kościół w Polsce jako jedyna instytucja zajmuje się przygotowaniem młodych par do bycia małżonkami i rodzicami. Jednak w powszechnej opinii duszpasterzy prowadzone w każdej parafii spotkania przygotowujące do sakramentu małżeństwa wymagają dostosowania do obecnych, zmieniających się okoliczności. Nowe wskazania mają się znaleźć w przygotowywanym właśnie Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin (poprzednie Episkopat przyjął w 2003 r.).

Zdajemy sobie sprawę, że bardzo wiele małżeństw nie wytrzymuje próby czasu, bo nie jest w stanie rozwiązywać stojących przed nimi problemów. Dlatego tak wiele małżeństw się rozpada

– tłumaczy bp Wiesław Śmigiel.

Ks. dr hab. Leszek Adamowicz z perspektywy 30 lat pracy w sądzie kościelnym ocenia, że nastąpiło znaczne osłabienie osobowości tych, którzy zawierają małżeństwa: są oni mniej odpowiedzialni i samodzielni, mają trudności w podejmowaniu decyzji na całe życie, myślą w stylu: „jakoś tam będzie”. Dziś główną przyczyną stwierdzania nieważności małżeństwa są zaburzenia procesu podejmowania decyzji o ślubie i uzależnienia.

Musimy eksponować wątek wiary, bo zdarza się, że do kancelarii przychodzą ludzie niereligijni i niepraktykujący, którzy chcą zawrzeć ślub w Kościele, bo są ochrzczeni i tego oczekuje od nich otoczenie

– zauważa ks. Adamowicz. Dlatego duszpasterze powtarzają zgodnie, że obecnie w przygotowaniu do małżeństwa niezbędne wydaje się wprowadzenie w rzeczywistość wiary.

Niekiedy błędnie utożsamia się dziś wiarę z religijnością, a przecież sakrament jest dla ludzi wierzących

– zwraca uwagę ks. Wojsław Czupryński, duszpasterz rodzin archidiecezji warmińskiej.

Ks. Robert Wielądek przywołuje mocne słowa śp. abp. Henryka Hosera, że Kościół powinien odmawiać sakramentu małżeństwa lub go przekładać, gdy narzeczeni nie są przygotowani pod względem duchowym.

Nie ma w nas odwagi, żeby to zrobić. Chcemy na siłę wcisnąć komuś coś, co jest wielkim skarbem. Jeśli człowiek nie musi o coś zawalczyć, to tego nie szanuje i nie ceni. W każdym razie adnotacja o wątpliwościach powinna być zapisywana w protokole małżeńskim

– uważa dyrektor Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin. Przytacza też gorzką konstatację, że w przypadku 50 proc. par, które uzyskały stwierdzenie nieważności małżeństwa, zawinił Kościół, który nie wymagał od narzeczonych odpowiedniego przygotowania duchowego i nie uświadomił im znaczenia sakramentu.

Wyzwaniem także jest dostępność i fachowość kursów przedmałżeńskich. 

 

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Duszpasterstwo rodzin w Polsce cz.1

 

Zdaniem Joanny Krupskiej zdecydowanej korekty wymaga także język, w jakim Kościół mówi o antykoncepcji i naturalnych metodach planowania rodziny – to język dla wielu zniechęcający, skoncentrowany na grzechu, mało merytoryczny.

Dziś musimy zejść z piedestału i zacząć głosić Ewangelię wśród zwykłych, normalnych ludzi językiem, który oni będą rozumieli

– apeluje ks. Przemysław Drąg.

Wydaje się też, że w ojczyźnie Jana Pawła II na zdecydowanie lepszy los zasługuje wypracowana przez Wojtyłę teologia ciała, oceniona przez taki autorytet jak George Weigel jako „wręcz rewelacyjna, a na gruncie Kościoła: rewolucyjna”. To, że nauka ta nie jest powszechnie i w atrakcyjny sposób prezentowana na kursach przedmałżeńskich, stanowi poważny grzech zaniechania wspólnoty Kościoła w Polsce.

Bardzo potrzeba katechezy na temat ludzkiej miłości i małżeństwa. Dziś, kiedy kradnie się seksualność, kiedy kradnie się nam miłość, małżeństwo, my patrzymy i czekamy

– mówił ks. Przemysław Kwiatkowski, rektor gnieźnieńskiego seminarium duchownego podczas I Krajowego Forum Inicjatyw na rzecz Małżeństwa i Rodziny w 2017 r.

Fot. Pixabay.com

Związki niesakramentalne

W ostatnim latach, głównie za sprawą adhortacji papieża Franciszka „Amoris laetitia”,  coraz więcej mówi się o związkach niesakramentalnych. Towarzyszenie tym parom, by mogły one dojść do sytuacji umożliwiającej życie sakramentalne, powinno być jednym z priorytetów Kościoła.

Jeżeli np. na terenie parafii 30 proc. ludzi żyje w związkach nieformalnych, to musimy znaleźć odpowiedź na pytanie, jak ich dostrzec, zauważyć, jak do nich trafić. Ale trzeba być nimi teraz, a nie mówić: jak przestaniesz grzeszyć, to przyjdź. Bo wtedy nie przyjdą

– zauważa dyrektor KODR dodając, że trzeba dostrzec także rodziców dzieci homo- i transseksualnych.

Dziś wiele dzieci wychowuje się w związkach, które nie są małżeństwami sakramentalnymi. Wiemy o tym, ale tej wiedzy nie zaaplikowaliśmy do naszego duszpasterstwa.

Rodziny w sytuacjach szczególnych

Ponieważ rośnie liczba rozwodów, wiele osób żyje samotnie, nie zawierając następnych związków. Niekiedy zmagają się one z poczuciem krzywdy i często są obarczone troską o potomstwo. Wspomniane Dyrektorium zaleca m.in., żeby duszpasterze znali małżeństwa żyjące w formalnej czy faktycznej separacji oraz osoby porzucone i w miarę możliwości wprowadzali je do grup parafialnych (takich jak Żywy Różaniec czy zespoły charytatywne), umożliwiając im znalezienie wsparcia i dając okazję do pomagania.

W społeczeństwie rośnie liczba małżeństw bezdzietnych. Osoby dotknięte takim doświadczeniem mogą liczyć na pomoc ze strony katolickich ośrodków opiekuńczo-adopcyjnych.

Innym wyzwaniem jest towarzyszenie rodzicom, którzy utracili nienarodzone dzieci. Statystyki wskazują, że około 10-15 proc. wszystkich ciąż kończy się poronieniem, z czego do 80 proc. poronień dochodzi w pierwszym trymestrze ciąży. W 2020 r. staraniem KODR opublikowano „Kompendium pastoralne o rodzinnym pogrzebie dziecka martwo urodzonego i towarzyszeniu w żałobie osieroconej rodzinie”. Można tu znaleźć wskazówki, jak rozmawiać z rodzicami i pomóc im przeżyć żałobę, a także teksty modlitw i pieśni liturgicznych na pogrzeb nienarodzonych. 

Łowienie wędką, a nie siecią

Staraniem Rady KEP ds. Rodziny w ramach nowego programu studiów w seminariach w Polsce wprowadzono nowy przedmiot – duszpasterstwo rodzin. Autorami konspektów do tego przedmiotu są Irena i Jerzy Grzybowscy, twórcy Ruchu Spotkania Małżeńskie. Przedmiot wykładany przez dwa lata klerykom ostatnich roczników ma ich przygotowywać do profesjonalnego prowadzenia duszpasterstwa rodzin.

Jeśli przegra rodzina, to przegra nie tylko Kościół – przegra świat. Nie ma lepszego niż rodzina miejsca na przygotowanie nie tylko dojrzałego chrześcijanina, ale też obywatela. Można deprecjonować rolę rodziny i ‘majstrować’ przy jej definicji, ale pytam: co oferujesz w zamian?

– mówi ks. Wielądek.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 12 lutego

Środa, V Tydzień zwykły
+ Czytania liturgiczne (rok C, I): Mk 7, 14-23
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter