Kalendarz daje mamie poczucie kontroli, ale i elastyczności. Gdy wszystkich obowiązków i spraw do załatwienia jest już za wiele, Agnieszka Stefaniuk spisuje je na kartce; okazuje się wtedy, że nie jest tego znowu aż tak dużo i że spisane i uporządkowane nie przerażają. Nauczyła się też, że porządek jest dla rodziny, a nie rodzina dla porządku. – Mamy zbyt często swoje poczucie wartości budują na tym, co jest na zewnątrz; na podstawie tego, czy mają wysprzątane i ugotowane. A nasza wartość płynie przecież z naszej godności osobistej, a nie z tego, że mamy „ogarnięty dom i dzieci” – tłumaczy mama siedmiorga dzieci, przekonując także o wadze wyglądu. – Kiedy na widok mojego makijażu dzieci zapytały, czy gdzieś wychodzę, zreflektowałam się, że przecież dobrze wyglądać trzeba i dla domowników, i dla siebie samej. Od tego, jak czuję się sama ze sobą, zależy to, jakie będę budować relacje z innymi. Ubiór i wygląd powinny korespondować z naszym stanowiskiem, pamiętamy o tym, idąc na rozmowę rekrutacyjną, ale także w domu powinnyśmy zapytać siebie samą: jak chcę, żeby widziały mnie moje dzieci? Rodzina i tak nie cieszy się dobrym PR-em, nie należy do tego dokładać wizerunku mamy w znoszonym T-shircie, z przetłuszczonymi włosami.
Wiele mam zamartwia się o swoje dzieci, zamiast cieszyć się ich rozwojem – gdy dziecko jest małe, skupiają się na tym, by mu nie zaszkodzić: nie przegrzać, nie wyziębić, nie zagłodzić, a do tego każdy sukces czy porażkę potomka traktują jako własne. – Jeśli dwulatek nie umie założyć buta i płacze, mama też to przeżywa razem z nim; nastolatek przeżywa zawód miłosny – mama z nim. Trudno jest oderwać się od tej zażyłości emocjonalnej – mówi Agnieszka Stefaniuk. – Dobrze jest pamiętać, że my tylko dajemy dziecku wsparcie, ale ono samo w wolności mierzy się ze swoim życiem.
ZANIEDBANY TEMAT
Fundamentem, na którym opiera się rodzina, dla Agnieszki Stefaniuk jest dobra komunikacja. – Bez woli porozumienia i jego samego rodzina się chwieje – przyznaje. – Dobra komunikacja w rodzinie zaczyna się od dobrej komunikacji między mamą i tatą, którzy stanowią jedną drużynę; kluczowa jest także komunikacja wewnętrzna, czyli zrozumienie siebie samego i swoich zmieniających się potrzeb.
Każdy człowiek się zmienia, cóż dopiero w dziewięcioosobowej rodzinie – dobrze jest więc chcieć każdego w niej nieustannie się uczyć. – Do tego potrzebna jest umiejętność słuchania – mówi pani Agnieszka. – Na każdej lodówce powinno wisieć hasło: „80 proc. słuchania, 20 proc. mówienia”, to podstawa dialogu.
Każdej mamie zdarzają się momenty przemęczenia i frustracji – powody mogą być różne: narodziny kolejnego dziecka, trudności ekonomiczne, ważne decyzje, łączenie pracy z domem, zwykłe zagonienie. Agnieszka Stefaniuk ma na to sposób. – Zatrzymuję się i wyostrzam wzrok na to, co dobre, nazywam to optymizmem jako strategią na przetrwanie – mówi. – Cieszyć się można z najdrobniejszych rzeczy – że dziecko obudziło się zdrowe, że zdążyliśmy do przedszkola, że mam co podać na kolację, że dziecko tańczy radośnie. Dobrze jest też zawczasu wiedzieć, co pomaga mi odpocząć, zdystansować się i być w dobrej formie psychicznej i fizycznej. Odpoczynek to zaniedbany temat wielu mam. W słabszych chwilach mnie pomaga osobista modlitwa w ciszy, ruch i patrzenie na sprawy z perspektywy, by wyjść z męczącej bieżączki. Gdy w domu atmosfera się zagęszcza, wychodzę na spacer, by wrócić z siłą do odmienienia jej na lepszą. Odpoczynek to zadanie na co dzień, nie można go zostawić tylko na weekend czy wakacje.
Dla Agnieszki Stefaniuk macierzyństwo to najlepszy kurs umiejętności społecznych, logistycznych, negocjacyjnych, opanowywania kryzysów. Jak pisze w swojej książce, mama, zwłaszcza małego dziecka, jest dla niego całym światem. W jakiej innej sytuacji kobieta mogłaby o sobie tak powiedzieć?
Co? Gdzie? Kiedy?
