29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Płeć ma znaczenie

Ocena: 5
2886

 

Odkryto, że estrogeny, czyli hormony żeńskie, wywołują większe pobudzenie neuronów i sprawniejszą komunikację między półkulami mózgu. To powoduje, że kobietom łatwiej łączyć fakty, przeskakiwać w rozmowie z wątku na wątek. Ciało modzelowate, które łączy prawą i lewą półkulę mózgu, u pań jest 2,5 raza większe niż u mężczyzn, przez co kobiety lepiej się komunikują i wyrażają emocje. Ośrodek odpowiedzialny za uczucia w prawej półkuli mózgu jest połączony u kobiet z ośrodkiem werbalizacji emocji w lewej półkuli. Dlatego jest im łatwiej rozmawiać i odczytywać emocje oraz sygnały w komunikacji niewerbalnej. Hormony te mają także wpływ na większą intuicyjność kobiet. Dzięki temu panie potrafią przewidzieć fakty i dobrze zinterpretować pewne wydarzenia. Kobiety mają tzw. pamięć emocjonalna, czyli łączą pewne fakty z emocjami; u mężczyzn taka zależność jest słabsza.

 

Z czego wynikają trudności w komunikacji między mężczyznami i kobietami?

Jeśli kobieta ma problem i mężczyzna próbuje od razu go rozwiązać, to ona może czuć się bagatelizowana, wręcz znieważana – że mężczyzna jej nie słucha i chce od razu rozwiązać trudną sytuację. Kobiety nie rozumieją często tego, że mężczyźni chcą zadaniowo podejść do tematu. Jeśli zaś mężczyzna czuje, że kobieta rozmawia z nim jak z kobietą, czyli używa komunikatów: jak się czujesz, czy czujesz się skrzywdzony – to mężczyzna może odczytywać taki komunikat jako odbieranie mu męskości i niepozwalanie na samodzielne działanie oraz brak wiary w niego, że poradzi sobie z problemem.

 

Dlaczego współcześnie mówi się o kryzysie męskości?

Myślę, że jest tu wiele przyczyn. Dzisiaj na nowo tworzymy definicję, co to znaczy być mężczyzną. Kryzys męskości może być związany z nieobecnością ojców biologicznych i z braku przekazu wzorców męskości. Nadopiekuńcze matki przekładają potrzeby żeńskie na swoich synów, rozczulają się nad chłopcami, usuwają wszelkie przeszkody, żeby synowie się nie potknęli i nie mieli żadnych trudności. Dopiero potem okazuje się, że chłopiec, który wchodzi w dorosłe życie, nie ma w sobie poczucia sprawczości ani wiary, że jest w stanie osiągać wyzwania oraz cele. Dużą rolę odgrywają zranienia z dzieciństwa i dysfunkcje rodziny, czyli uzależnienia, przemoc w rodzinie. Pracując z mężczyznami homoseksualnymi, dostrzegam, że ośmiu na dziesięciu z nich miało ojców alkoholików bądź doznawało przemocy psychicznej lub fizycznej, a jednocześnie mieli nadopiekuńcze matki. Być może dlatego mężczyźni homoseksualni nie utożsamiają się z modelem mężczyzny, który poznali, i świadomie go wypierają, dążąc do przeciwieństwa tego, co znają.

Dużą rolę odgrywa również współczesny model kobiety niezależnej finansowo, która nie potrzebuje już mężczyzny „macho” ani łowcy, gdyż sama jest w stanie zaspokoić swoje potrzeby. W dzisiejszym modelu rodziny partnerzy szukają bycia dla siebie na równi wsparciem oraz definiują na nowo role oraz kobiecość i męskość.

 

Czego oczekują kobiety od mężczyzn, a mężczyźni od kobiet we współczesnych związkach?

Z jednej strony kobiety chcą mężczyzny czułego, wyrozumiałego, słuchającego, akceptującego, a z drugiej strony chcą mieć mężczyznę mocnego i silnego, który obroni, zarobi i przyniesie „mięso” na stół. Kobiety same czasem się w tym gubią, czego tak naprawdę chcą od mężczyzn. Z jednej strony oczekują od mężczyzn siły, zdecydowania i determinacji ale, kiedy mężczyzna podniesie ton głosu, to kobieta traktuje to jako przejaw przemocy, co jest popadaniem w skrajność. Natomiast od kobiet mężczyźni wymagają z jednej strony ciepła domowego ogniska, opiekuńczości, czułości, zadbania o dom ale jednocześnie wypoczęcia, uśmiechu i atrakcyjności seksualnej, co nie zawsze jest do pogodzenia. Myślę, że dojrzałe relacje to takie, w których urealnianie są wzajemne oczekiwania poprzez wspólną rozmowę na temat ról, wzajemnych potrzeb i uczuć.

 

Jakie zauważa Pani stereotypy płci?

Istnieje mnóstwo stereotypów płci, np.: mężczyźni są bardziej sprawczy (skoncentrowani na zadaniach i działaniu) i mają lepszą orientację przestrzenną, kobiety są wspólnotowe (skoncentrowane na relacjach i emocjach). Największe faktyczne różnice płci stwierdza się w zakresie motoryki, agresji i seksu, umiarkowane w zakresie komunikacji, funkcjonowania społecznego oraz skłonności do lęku i depresji. W pozostałych dziedzinach różnice są znikome.

Istnieje stereotyp, że mężczyźni są lepszymi szefami. To mit; badania pokazują, że kobiety jako szefowe są tak samo efektywne, co przekłada się na statystyki sprzedaży. Prawdą jest jednak, że statystycznie rzadziej kobiety sięgają po stanowiska kierownicze, ponieważ współzawodnictwo nie sprawia im tyle przyjemności, co mężczyznom. Kobiety, jeśli już są szefami, to są tzw. szefowymi miękkimi, którym rzadziej zależy na hierarchizacji i byciu liderem na szczycie. Wolą postawić na budowanie wspólnoty i spójności zespołu, na dobrą jakościowo komunikację i atmosferę w pracy, co świetnie przekłada się na efektywność i finanse w firmie.

W niektórych stereotypach jest ziarno prawdy, ale większość z nich nie służy indywidualnej ocenie człowieka, a czasem stanowi przyzwolenie do dyskryminacji i gorszego traktowania. Warto więc patrzeć na faktyczne umiejętności osoby będącej kandydatem na dane stanowisko, niżeli na jej płeć.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter