Podaruj trzeźwość

Coraz częściej ma miejsce udzielanie dyspens od różnego rodzaju postów. Czy możemy dyspensować się też od abstynencji alkoholowej?

Człowieka dorosłego obowiązuje zawsze i wszędzie cnota trzeźwości, polegająca na tym, że sięgamy po alkohol bardzo rzadko, w bardzo małych ilościach. Nigdy się nie upijamy. Musimy pamiętać, że osoby praktykujące trzeźwość, w niektórych sytuacjach są zobowiązane do abstynencji, np. kobiety w stanie błogosławionym, kierowcy, osoby opiekujące się dziećmi itd. Każde sięgnięcie po alkohol przez dzieci i młodzież do 18. roku życia jest nadużyciem. Abstynencja jest darem miłości. Całkowitej rezygnacji z alkoholu, nie wolno traktować jako dziwactwa. To piękny, radosny styl życia, godny naśladowania. To także jeden z najważniejszych środków mogących powstrzymać falę alkoholizmu. Przez abstynencję wielu – do trzeźwości wszystkich.

Jak dużym problemem jest alkoholizm w Polsce?

Statystyki są zatrważające. Prawie milion Polaków jest uzależnionych. Ok. 4 mln pije ryzykownie i szkodliwie, czterokrotnie przekraczamy liczbę punktów sprzedaży alkoholu. Ok. 20 tys. Polaków umiera rocznie przez legalnie sprzedawany alkohol. Statystyki nie oddają jednak ogromu cierpienia doświadczanego w rodzinie z problemem alkoholowym. Wiele elementów polskiej obyczajowości wspiera pijaństwo. Powszechne jest przekonanie, że alkohol musi być na wyciągnięcie ręki. Problemy potęguje ogromna dostępność fizyczna, ekonomiczna i kulturowa napojów alkoholowych. Wielu myśli, że zawsze będą trzeźwi w pijanym świecie, że ich dzieci będą trzeźwe w pijanej Polsce. Że ich dzieci nie będzie to dotyczyć. Są w wielkim błędzie.

Dlatego tegoroczny Apel Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych skupia się na sytuacji polskich dzieci?

Apel sierpniowy nawiązuje do tematu roku, który brzmi: „Szczęśliwe dzieci w trzeźwych rodzinach”. Musimy najpierw usłyszeć niemy krzyk nienarodzonych dzieci, pojonych alkoholem w łonach matek. Usłyszeć tę wielką krzywdę uczynioną tak wielu dzieciom na całe ich życie. Pijaństwo, alkoholizm czy inne nałogi jednego z członków niszczą całą rodzinę. Odzierają ją z miłości, która powinna być przeżywana jako „bezinteresowny dar z siebie samego”. Największymi ofiarami nałogów rodziców są dzieci. Rodzic nadużywający alkoholu, czy spętany innym nałogiem, potrafi tak bardzo skrzywdzić swoje dziecko, że jego szansa na dorosłe szczęśliwe życie drastycznie maleje. Kto im zwróci dzieciństwo? Kto zwróci brak miłości? Kto naprawi wyrządzone krzywdy? Pomyślmy, że w Polsce około 2 mln dzieci żyje w rodzinach z problemem alkoholowym. Ile z nich zwycięży, a ile przegra swoje życie?

Jesteśmy w trzecim roku Narodowego Programu Trzeźwości. Jak wywiązują się z jego założeń instytucje państwowe i samorządowe?

Niestety, mimo wytężonej pracy nad realizacją Narodowego Programu Trzeźwości, nadal powiększa się liczba uzależnionych i nadmiernie pijących. Wiemy, że nie tylko osoby uzależnione stanowią problem. Największe trudności i szkody społeczne sprawiają nadmiernie pijący, którzy nie są jeszcze chorzy. Społeczeństwo musi to sobie dobrze uświadomić. To nie są żarty, ale sprawa być albo nie być naszego narodu. Granice naszej Ojczyzny nie są szczelnie zamknięte dla przemytu alkoholu i papierosów. Nielegalny handel tymi towarami to kolejny, poważny problem, który należy jak najszybciej rozwiązać – zwłaszcza, że z tych źródeł korzystają nieletni nabywcy. Wielkim skandalem jest to, że prawo chroniące dzieci i młodzież przed rozpijaniem nie jest skutecznie egzekwowane. Nie ograniczamy liczby punktów sprzedaży alkoholu, mimo że ich liczba kilkakrotnie przekracza dopuszczalną normę. To są zadania do natychmiastowej realizacji dla instytucji państwowych i samorządowych.

Jak powinna wyglądać skuteczna walka z alkoholizmem w Polsce?

Od wielu lat podkreślamy, że rodzina chroni miłością, Kościół prowadzeniem do Boga, rząd i samorząd stanowieniem dobrego prawa i skutecznym jego egzekwowaniem. Oczekujemy likwidacji reklamy alkoholu, ograniczenia fizycznej i ekonomicznej dostępności. Każdy też musi odpowiedzieć sobie na pytania: czy jestem człowiekiem wolnym, krzewiącym trzeźwość? Czy daję dobry przykład w rodzinie wśród znajomych i przyjaciół? Czy kocham swoich bliskich, bo przecież to miłość jest najważniejszym czynnikiem chroniącym przed uzależnieniem.

Ksiądz Biskup zachęca do przeżywania tegorocznej abstynencji w duchu wdzięczności w setną rocznicę Cudu nad Wisłą...

Jeśli chcemy być narodem wolnym, musimy być trzeźwi. Dlatego tak ważne jest, aby jak największa liczba Polaków podjęła w sierpniu decyzję o dobrowolnej abstynencji. Niech pomoże nam wdzięczna pamięć o tych, którzy oddali swoje życie za wolność Ojczyzny, zwłaszcza o bohaterach wojny polsko-bolszewickiej. Bądźmy odważni w dawaniu świadectwa, że abstynencja to piękny sposób na okazanie miłości Ojczyźnie, w której tak wielu rodaków pogrążonych jest w niewoli nałogów. Abstynencja to zarazem wspaniała możliwość składania duchowych ofiar w intencji grzeszników, o co prosiła sama Matka Boża podczas swoich objawień.