Rekolekcje oazowe w Kenii

Uczestnicy rekolekcji to młodzież działająca na swoich parafiach. Przyjechali z różnych rejonów m.in. z West Pokot, Meru i Nairobi. – Dziękuję Bogu za to, że młodzi Polacy zarażeni charyzmatem misyjnym oazy przejechali do nas, żeby opowiedzieć i pokazać swoim świadectwem Pana Boga – mówi osiemnastoletni Cosmas. – Cieszę się, że przykład ks. Blachnickiego, założyciela oazy zadziałał tak mocno w ich sercach, a teraz w naszych – dodaje.

Judyta Sowa, odpowiedzialna Diakonii Misyjnej, ma nadzieję, że coraz więcej osób z Kenii zarazi się duchem oazy, który odnajduje się w afrykańskiej kulturze. – Wiele elementów, które oaza zaproponowała Polakom w latach 70., 80., 90. i proponuje dziś, sprawdza się wśród młodych w Kenii. Po raz kolejny przekonaliśmy się, że metoda modlitwy Pismem Świętym w ciszy, Namiot Spotkania, wspólny rachunek sumienia, wprawy otwartych oczu, czyli spacery, podczas których odnajdujemy Bożą obecność w przyrodzie, są dla nich nowością i czymś potrzebnym – mówi Sowa.

Zauważa, że żyjący w hałasie i wszechobecnej muzyce nastolatkowie nie potrafią znaleźć wyciszenia i skupić się na modlitwie. Zaskoczeniem dla miejscowej młodzieży jest to, jak można spacerować bez określonego celu tylko po to, by cieszyć się naturą. – Liczymy, że kolejne osoby będą nie tylko przejeżdżały na rekolekcje wakacyjne, ale także regularnie formowały się w duchu Ruchu Światło–Życie w swoich wspólnotach – podsumowuje Sowa.

Młodzi, którzy na rekolekcje zostali przysłani przez swoich duszpasterzy mieli nabrać wiedzy i doświadczenia, by potem samodzielnie ożywiać grupy młodzieżowe w swoich kościołach.

Animatorami na wjeździe były 3 osoby z Polski, które wcześniej formowały się oraz zbierały fundusze w parafiach. Towarzyszył im także polski ksiądz oraz kenijski kleryk. – Jestem w Afryce, żeby pokazać tutejszym katolikom, że są ważni dla Kościoła, że Kościół jest naprawdę jeden, święty i apostolski. Przyleciałam z założeniem przekazania tego, co zyskałam w trakcie 15 lat formacji w Ruchu, że Chrystus może i powinien być osobistym Panem i Zbawicielem każdego chrześcijanina. Ostatecznie dostałam o wiele więcej niż sama mogłam dać i nauczyłam się więcej, niż mogłam nauczyć – mówi animatorka Anna Kruczyńska.

– Już od pierwszej wspólnej Eucharystii poruszyło mnie, jak ich modlitwa pełna jest dziękczynienia Bogu za każdy dzień, każdy oddech i każdą osobę stojącą obok, dary wydawałoby się tak oczywiste, a o których w Europie zapominamy – dodaje.

Opisuje także, że Polakom przyzwyczajonym do realiów Kościoła w Polsce nie od razu łatwo się przyzwyczaić do tanecznych procesji i śpiewów w językach plemiennych, ale umacnia to w przekonaniu o bogactwie Kościoła. – W trakcie licznych rozmów ze swoją grupą poznawałam też realia ich życia. Widzę, że często zmagają się z podobnymi problemami jak my, ale są też kwestie miejscowych tradycji. Jedna z moich uczestniczek, mądra, piękna, dobra dziewczyna, w Europie mogłaby osiągnąć bardzo wiele, tu, mimo że rodzina pozwala jej na zdobywanie wykształcenia, to jednak po powrocie z naszego wyjazdu ma przystąpić do rytuału wejścia w dorosłość, podczas którego m.in. wyrywa się przedniego zęba – opisuje Kruczyńska.

Wyjazd formą nie odbiega od rekolekcji w Polsce. Podczas 15 dni opartych na tajemnicach radosnych, bolesnych i chwalebnych różańca młodzi przeżywają spotkania w grupach, modlą i bawią się wspólnie. Treści dotyczące m.in. liturgii i codziennych problemów dopasowane zostały do afrykańskich realiów.

Kolejnym elementem formacji oazowej, który spotkał się z dużym zainteresowaniem Kenijczyków jest Krucjata Wyzwolenia Człowieka – ruch abstynenckiego założonego również przez ks. Franciszka Blachnickiego.

– Słyszeliśmy historie naszych uczestników o ich rozbitych przez alkohol rodzinach, uzależnionych nastoletnich przyjaciołach, nieletnich dilerach, wiedzieliśmy, że nasze świadectwo abstynencji od używek może być dla nich przykładem i inspiracją – twierdzi Anna Kruczyńska. Jako kandydaci na rok do KWC przystąpiły 24 osoby.

Ruch Światło-Życie prowadzi rekolekcje wakacyjne w Afryce już od 2014 roku. Turnusy oaz odbywały się już w Kenii, Tanzanii i Rwandzie. We wrześniu w Tanzanii animatorzy z krakowskiej diakonii poprowadzą kolejne dwa stopnie oaz.