Senat przyjął uchwałę upamiętniającą twórców polskiego harcerstwa

W uchwale przypomniano, że 15 stycznia minęła 100. rocznica śmierci Andrzeja Małkowskiego i 40. rocznica śmierci Olgi Drahonowskiej-Małkowskiej, którzy byli wybitnymi twórcami polskiego harcerstwa.

Zwrócono uwagę, że Andrzej Małkowski w 1909 r. otrzymał zadanie przetłumaczenia podręcznika skautowego, napisanego przez Roberta Baden-Powell'a Scouting for Boys, a jednocześnie "położył podwaliny istotnego wzbogacenia skautingu – służba Bogu, Polsce i bliźnim stała się najważniejszą osią ideową harcerstwa".

Dodano, że w maju 1911 r. powstały pierwsze drużyny harcerskie, a Andrzej Małkowski wszedł w skład pierwszej Komendy Skautowej. W 1913 r. zorganizował wyjazd polskiej grupy na III Wszechbrytyjski Zlot Skautowy do Birmingham, gdzie otrzymał od Baden–Powell'a medal "Za Zasługi". W tym samym roku ożenił się w Olgą Drahonowską. Małżeństwo zamieszkało w Zakopanem, gdzie stworzyło ośrodek harcerski.

W uchwale przypomniano, że po wybuchu I wojny światowej Małkowski wstąpił do Legionów Polskich. "Po próbie utworzenia Rzeczypospolitej Podhalańskiej musi opuścić Zakopane i udaje się do Anglii, a potem do Stanów Zjednoczonych. Tam zakłada drużyny skautowe wśród Polonii. W grudniu 1916 roku wstępuje do wojska w Kanadzie. W listopadzie 1918 roku zostaje przeniesiony do armii generała Józefa Hallera. Wysłany w misji wojskowej do polskich oddziałów w Odessie do generała Lucjana Żeligowskiego ginie w nocy z 15 na 16 stycznia 1919 roku. Statek +Chaouia+, którym płynął, wpadł na minę i zatonął w pobliżu Cieśniny Messyńskiej" – napisano.

Jak czytamy w uchwale, Olga Drahonowska była drużynową III Lwowskiej Drużyny Skautek im. Emilii Plater, czyli jednej z trzech pierwszych drużyn utworzonych w maju 1911 r. W 1921 r. po wojennej tułaczce przez Kanadę, Francję, Szwajcarię i Anglię razem z synem Lutykiem wróciła do Polski, gdzie oddała się działalności harcerskiej.

Uchwała głosi, że na początku II wojny światowej Drahonowska–Małkowska udała się do Wielkiej Brytanii, gdzie założyła Dom Dziecka Polskiego. "W 1942 roku powołana do władz ZHP, zostaje przewodniczącą Komitetu Naczelnego ZHP na czas wojny. W 1961 roku wraca do Polski i osiada na stałe w Zakopanem. Umiera 15 stycznia 1979 roku" – czytamy.

Jak przypomniano, "w czasach PRL postaci Andrzeja i Olgi Małkowskich były zakazane i wykreślone z przestrzeni publicznej." "W 1968 roku kardynał Karol Wojtyła po raz pierwszy odprawił uroczystą mszę świętą w kościele świętej Anny w Krakowie w rocznicę śmierci Andrzeja Małkowskiego i stało się to tradycją trwającą do dziś. Olga po powrocie do Polski żyła w zapomnieniu w Zakopanem, a kiedy zmarła, władze nie pozwoliły na pogrzeb na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem. Dopiero w roku 1980 po powstaniu +Solidarności+ powstały Kręgi Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego, przywracając do publicznej pamięci postać założyciela harcerstwa." – napisano.

Dodano, że we wrześniu 1981 roku Drahonowską–Małkowską "przeniesiono do głównej alei Nowego Cmentarza w Zakopanem i zezwolono na wzniesienie pomnika". "Stan wojenny zdelegalizował Kręgi Małkowskiego. Pozostała harcerska konspiracja, nawiązująca do wysiłków niepodległościowych Andrzeja i Olgi. Nadanie przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 11 listopada 2018 roku Orderów Orła Białego Andrzejowi i Oldze Małkowskim przywraca w pełni Ich wspaniałe postaci młodemu pokoleniu i całemu społeczeństwu" – głosi uchwała.

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej pragnie uczcić pamięć Andrzeja i Olgi Małkowskich, dwojga wybitnych twórców polskiego harcerstwa. Senat czyni to pełen uznania dla działalności polskiego harcerstwa, dla jego wartości wychowawczych, które od ponad stu lat kształtują osobowości i postawy kolejnych pokoleń polskiej młodzieży w duchu służby i braterstwa. Harcerki i harcerze w najtrudniejszych chwilach historii naszej Ojczyzny wielokrotnie zdali egzamin z patriotyzmu i postaw obywatelskich. Chcemy, aby kolejne pokolenia polskich harcerek i harcerzy kontynuowały dzieło założycieli harcerstwa w duchu służby Bogu, Polsce i bliźnim, a cała młodzież kierowała się patriotyzmem i służbą drugiemu człowiekowi" – podkreślono w uchwale.