Świadczenia przedemerytalne

Aby mogły uzyskać świadczenie, muszą spełnić dwa rodzaje warunków: ogólne i indywidualne. Pierwszych jest cztery i są wspólne dla wszystkich. Zgodnie z nimi świadczenie przysługuje osobie, która przez co najmniej 180 dni pobierała zasiłek dla bezrobotnych, nadal jest bezrobotna, a w czasie pobierania zasiłku nie odmówiła – bez uzasadnionej przyczyny – zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Dotyczy to również zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych oferowanych na przykład przez urzędy gmin. Ostatnim warunkiem jest złożenie wniosku o przyznanie świadczenia. Trzeba jednak pamiętać, aby złożyć go w ciągu 30 dni od wydania przez urząd pracy zaświadczenia, które potwierdza, że wnioskujący przez 180 dni pobierał zasiłek.

Jednak warunki ogólne nie wystarczą, aby uzyskać świadczenie. Należy dodatkowo spełnić warunki indywidualne (szczególne), które są uzależnione od wieku, stażu pracy, a także przyczyny, z powodu której wnioskodawca przestał pracować. Wymagany wiek i staż pracy trzeba osiągnąć do dnia rozwiązania stosunku pracy. Warunki szczególne prezentujemy w tabeli poniżej.

To ważne, aby spełnić wszystkie warunki ogólne i indywidualne. Jeśli chociaż jeden nie zostanie spełniony – świadczenie nie zostanie przyznane.

Jakie dokumenty należy dołączyć do wniosku?

• Świadectwo pracy od ostatniego pracodawcy (pracodawca musi w nim wskazać, dlaczego stosunek pracy został rozwiązany, a także przedstawić podstawę prawną jego rozwiązania).
• Informację o okresach składkowych i nieskładkowych (formularz ERP-6).
• Zaświadczenia, świadectwa pracy, legitymacje ubezpieczeniowe potwierdzające staż pracy oraz okresy pracy w gospodarstwie rolnym.
• Dokumenty potwierdzające staż ubezpieczenia za granicą.
• Postanowienie sądu o ogłoszeniu upadłości (jeśli działalność była działalnością pozarolniczą).
• Dokument potwierdzający wykonywanie innej pracy zarobkowej, prac interwencyjnych lub robót publicznych.
• Zaświadczenie ośrodka pomocy społecznej – jeśli pobierane było świadczenie pielęgnacyjne, specjalny zasiłek opiekuńczy lub zasiłek dla opiekuna. Zaświadczenie powinno potwierdzać okres pobierania świadczenia lub zasiłku przez co najmniej 365 dni, a także wskazywać datę jego utraty.

Z urzędu pracy należy uzyskać:

• Dokument potwierdzający pobieranie zasiłku dla bezrobotnych.
• Zaświadczenie o dacie rejestracji w urzędzie (jeśli o świadczenie ubiega się osoba, której ustało prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy).

Jeśli warunki są spełnione, a dokumenty – dostarczone do ZUS, prawo do świadczenia przysługuje od dnia następnego po złożeniu wniosku. Jego wysokość jest taka sama dla wszystkich, czyli 1262,34 zł.

Przykład 1

Pani Weronika ma 55 lat i udowodniła 31 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Jej umowa o pracę została rozwiązana, ponieważ zlikwidowano jej stanowisko pracy. U ostatniego pracodawcy pani Weronika była zatrudniona przez 8 miesięcy, ale przez 3 miesiące korzystała z bezpłatnego urlopu. Niestety, świadczenie przedemerytalne nie zostanie jej przyznane – okres urlopu bezpłatnego nie jest uwzględniany do 6-miesięcznego okresu zatrudnienia u ostatniego pracodawcy.

Przykład 2

Pani Monika od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2019 r. była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. 25.01.2020 r. zarejestrowała się w urzędzie pracy, a kilka miesięcy później – 17.09.2020 r. – złożyła wniosek o świadczenie przedemerytalne. Do wniosku dołączyła zaświadczenie z urzędu pracy z 8.09.2020 r., które potwierdzało okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych. W dniu, w którym ustało jej prawo do renty, pani Monika miała 56 lat i udowodniła 22 lata okresów składkowych i nieskładkowych. Pani Monika spełnia warunki do przyznania świadczenia przedemerytalnego.