Zakład pracy to nie sekta

Trybunał Konstytucyjny ogłosił wyrok w sprawie łódzkiego drukarza skazanego za odmówienie druku ulotek LGBT. Jakie będą konsekwencje tego wyroku?

Z polskiego prawa usunięto przepis: „kto (…) umyślnie, bez uzasadnionej przyczyny odmawia świadczenia usług, do których jest obowiązany, podlega karze grzywny”, pochodzący jeszcze z lat 50. XX w., a zabezpieczający politykę gospodarki nakazowo-rozdzielczej. Dziś wykorzystywany jest on przez środowiska LGBT. Od początku sprawy drukarza zwracaliśmy uwagę, że nie odmówił on świadczenia z uwagi na cechy osoby, która się do niego zwróciła, ale treść samej usługi, a zatem przedmiot. Odmawiający nie chciał bowiem brać udziału w propagowaniu treści, z którymi się nie zgadza.

Prof. Leon Kieres obawia się, że w wyniku zniesienia tego przepisu nie będą chronione takie osoby jak niepełnosprawna kobieta, której w sklepie obuwniczym odmówiono obsługi.

Takie osoby są chronione przepisami prawa cywilnego zawartymi w Kodeksie cywilnym czy w tzw. ustawie równościowej z 2010 r. Swoich praw mogą dochodzić z powództwa cywilnego, a nie angażować w to cały aparat państwowy, w tym policję. Trybunał Konstytucyjny nie rozstrzygał kwestii zgodności art. 138 Kodeksu wykroczeń wolnością sumienia czy wolnością gospodarczą, stwierdził bowiem niezgodność przepisu prawa wykroczeń z art. 2 Konstytucji. W ocenie Trybunału sformułowania „nieuzasadniona odmowa świadczenia usług” czy w ogóle „obowiązek świadczenia usług” są na tyle niejasne, że przeciętny obywatel nie wie, czy jego zachowanie spotka się z sankcją ze strony państwa. Te sformułowania nie przystają do dzisiejszych realiów, ich pojemność jest zbyt duża, dlatego przepis usunięto.

Czy w przypadku drukarza, który nie chce rozpowszechniać haseł LGBT, w ogóle możemy mówić o dyskryminacji?

Większość mediów przedstawiła drukarza jako homofoba i zestawiła tę sytuację z położeniem czarnoskórych w USA w latach 50. XX w. Jednak z punktu widzenia drukarza nie miało znaczenia, kto się do niego zgłasza, ale z czym się zgłasza. Jeśli zostałby poproszony o druk ulotek agencji towarzyskiej, też prawdopodobnie by odmówił. Czy krzyczano by wówczas o dyskryminacji? Naszej Fundacji też kiedyś odmówiono druku naszych materiałów, Bractwu Małych Stópek odmówiono druku ulotek informujących o jego marszu – czy ktoś szedł z tym na policję? Nie. Czy idą na policję ci, których bramkarz nie wpuścił do klubu ze względu na obuwie czy inne niejasne kryteria? Nie. W 2017 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku orzekł, że właściciel restauracji, z której wyproszono matkę karmiącą dziecko, ma kobietę przeprosić. Odbyło się to na drodze cywilnej, bo w tego typu sprawach nie trzeba angażować całego aparatu represyjnego.

Ale już w sprawie pracownika IKEA, zwolnionego za to, że nie chciał propagować ideologii LGBT, minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro zapowiada złożenie zawiadomienia do prokuratury.

Uważam, że to zbyt daleka droga, choć prokuratura powinna wnikliwie zbadać sprawę. To jest sprawa, w której już w imieniu pracownika IKEA złożyliśmy stosowny pozew do sądu. Spór będzie prowadzony przez dwa podmioty, które swoich racji będą dowodzić przed sądem. Nie ma powodów, by uruchamiać całą machinę państwową.

Swoją drogą, czy można zwolnić pracownika sklepu meblowego za to, że nie podziela zachwytów nad ideologią LGBT?

Szwecja od lat 70. skręciła w lewo, a teraz jej koncern w Polsce próbuje forsować politykę różnorodności wśród polskich pracowników. Byli oni indoktrynowani i wychowywani przez pracodawcę, dostali ulotkę o obowiązku wspierania środowisk LGBT, wobec klienta używać mieli sformułowania „partner/partnerka”, a nie „mąż/żona” czy uwzględniać jego tożsamość płciową w zaimkach.

Znamy takie praktyki z zakładów pracy w PRL, w których wychowawca ideologiczny wyłapywał tych, którzy się wyłamywali z narzuconej jedynie słusznej ideologii. Praca nie jest miejscem wychowywania i kształtowania poglądów. Jeśli by tak było, to zakład pracy przypominałby sektę, w której wymusza się na swoich członkach określony tok myślenia.

A jak ma się do tego zapowiedź wrocławskich zakładów Volvo, że powstanie w nich związek zawodowy LGBT?

Nie widzę powodów, by osobom LGBT blokować możliwość zrzeszania się, ale niech to będą oddolnie tworzone stowarzyszenia czy zrzeszenia, a nie odgórna inicjatywa pracodawcy. Wszystko wskazuje na to, że nie ma to być związek zawodowy LGBT, ale środowisko kształtując „prawidłowe” postawy ideowe reszty pracowników.

Wszystkie te przypadki zbiegły się w czasie, i dobrze, bo pokazują całą natarczywość wpajania nam ideologii LGBT pod płaszczykiem tolerancji i pluralizmu. Przy czym pluralizm rozumie się tu tylko w ramach określonych postaw lewicowych. W przypadku osób o odmiennych poglądach skazuje się je na społeczną banicję.

Środowiska LGBT próbują stworzyć wrażenie, że orzeczenie Trybunału w sprawie łódzkiego drukarza to czarny dzień w historii praw człowieka. Tymczasem swoim orzeczeniem nie dopuścił on do rozpowszechnienia u nas standardów Europy Zachodniej, gdzie krytyka tych środowisk spotyka się wręcz z reakcją karną.