Wśród dwunastu Apostołów jego postać ginie. Po hebrajsku: Natanael („Bóg dał”), po aramejsku: Bar Tholmaj („syn Tolmaja”), a po polsku: „Człowiek, w którym nie ma zdrady”. Bartłomiej.
Był rybakiem z Kany Galilejskiej, ciężko i uczciwie pracującym Izraelitą. Kiedyś po trudach dnia odpoczywał pod drzewem figowym. Żydzi traktowali figowiec jako symbol mądrości i wiedzy. Stąd też powiedzenie „siedzieć pod drzewem figowym” znaczyło „głęboką duchową kontemplację”. Jan Ewangelista opisuje moment spotkania i powołania Natanaela. Jezus udawał się właśnie do Galilei, gdzie spotkał Filipa, któremu rzekł: „Pójdź za Mną! ”. I Filip poszedł. Później spotkał Natanaela, który musiał mu być bliski, i powiedział mu: „Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy – Jezusa, syna Józefa z Nazaretu”. Natanael był sceptyczny, gdyż Nazaret graniczył z Kaną i prawdopodobnie mieszkańcy tych dwóch miejscowości nie przepadali za sobą. Ponadto, według oczekiwań żydowskich, Mesjasz nie mógł pochodzić z miasteczka tak zacofanego, jakim był Nazaret. Odparł więc Filipowi: „Czyż może być co dobrego z Nazaretu?”. Filip, nie siląc się na wielkie mowy, prawdopodobnie oczarowany Jezusem, wykrzyknął tylko: „Chodź i zobacz!”. Benedykt XVI tłumaczył te dwa proste słowa: „Nasze poznanie Jezusa potrzebuje przede wszystkim żywego doświadczenia: świadectwo innych jest bardzo ważne, gdyż z reguły całe nasze życie chrześcijańskie rozpoczyna się od zwiastowania, które dociera do nas za pośrednictwem jednego lub większej liczby świadków. Jednakże musimy przekonać się osobiście, w ostatecznym i głębokim spotkaniu z Jezusem”.
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym
Idziemy nr 34 (672), 26 sierpnia 2018 r.
Artykuł w całości ukaże się na stronie po 9 września 2018 r.
Co? Gdzie? Kiedy?
