19 marca
wtorek
Józefa, Bogdana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości

Ocena: 0
3895

W ostatnim błogosławieństwie istotne jest dopowiedzenie éneken dikaiosýnes, „dla sprawiedliwości”, bądź „z powodu sprawiedliwości”.

fot. ks. Henryk Zieliński/Idziemy

Istnieją przecież rozmaite formy represji, ograniczeń i niedogodności, które stanowią zasłużoną karę za popełnione zło. Mieszczą się w obrębie przywracania zachwianej sprawiedliwości i nie zapewniają żadnych zasług ani pochwał. Jezus ma na myśli tych, którzy, naśladując Go, postępują drogą wierności Bogu gotową do wyrzeczeń i cierpień, które stały się Jego udziałem.

 

Cena wierności Bogu

Wielu bohaterów wiary Starego Testamentu było niesprawiedliwie prześladowanych. To, o czym Biblia wprost nie mówi, było dopowiadane w starożytnej tradycji żydowskiej. Utrzymuje ona, że pierwszym niesłusznie prześladowanym był sprawiedliwy Noe. Gdy przystąpił do budowy arki, wszyscy wokół szydzili z niego, twierdząc, że skoro buduje ją na lądzie, postradał zmysły. Odpowiedzią na ironię i drwiny otoczenia było bezskuteczne nawoływanie do nawrócenia. Zachowując wierność Bogu, Noe został „nowym Adamem”, praojcem ludzkości po niszczycielskim potopie.

Do grona prześladowanych sprawiedliwych tradycja żydowska zalicza również Abrahama. Żyjąc w pogańskim środowisku, był niezłomnym świadkiem jedynego Boga, co narażało go na liczne sprzeciwy i wrogość. Znosił mężnie wszystko, umacniając się w cierpliwej wytrwałości. Postawiony wobec licznych pokus, nie pozwolił się zwieść ani nie stracił ducha, lecz odważnie wyznawał Boga i ufnie poszedł za głosem Jego powołania. Pod koniec czasów Starego Testamentu cnotę wierności potwierdziła bohaterska matka i jej siedmiu synów, którzy podczas prześladowań nie wyparli się swej wiary, dają jej świadectwo posunięte do męczeństwa (2Mch 7,1-41).

Trudniejsze niż konfrontacja z obcymi były zmagania z rodakami. Doświadczył ich wielokrotnie Mojżesz podczas wyjścia z Egiptu i długiej drogi do Ziemi Obiecanej. Żądając wody i pokarmu, mocno mu się sprzeciwiali. W kluczowym momencie podróży Izraelici byli gotowi go ukamienować. Niezłomna postawa Mojżesza sprawiła, że tradycja biblijna upatruje w nim nie tylko największego prawodawcę, lecz także proroka. Rzetelnie, w świetle Bożych przykazań, oceniał teraźniejszość i przeszłość, aby na takim gruncie budować przyszłość ludu Bożego wybrania.

Skargi na niesprawiedliwe prześladowania mnożą się w Księdze Jeremiasza. Prorok stanowczo ostrzegał przed złudzeniami i fałszywymi sojuszami politycznymi oraz nawoływał do bezgranicznego zaufania Bogu. Zapowiadając klęskę Jerozolimy, wołał: „Moje łono! Moje łono! Wić się muszę w boleściach! Ściany mego serca! Burzy się we mnie serce – nie mogę milczeć” (Jr 4,19). A także: „Jestem złamany załamaniem się Córy mojego ludu, jestem okryty żałobą i ogarnęło mnie przerażenie” (8,21). Wobec podstępnych knowań wrogów zachował cierpliwość, a podejmując różne czynności symboliczne, wzywał do opamiętania. Gdy urządzono spisek na jego życie, został wtrącony do wyschniętej cysterny i skazany na powolną śmierć. Ocalony w ostatniej chwili, musiał uciekać do Egiptu. Jego dramatyczny los wymownie ilustruje losy wielu innych proroków posłanych przez Boga, ale prześladowanych przez ludzi.

Najbardziej przejmujący obraz prześladowania dla sprawiedliwości został ukazany w czterech pieśniach Sługi Pańskiego w drugiej części Księgi Izajasza (Iz 42,1-9; 49,1-7; 50,4-9; 52,13 – 53,12). Namalowany z wielkim realizmem, podkreśla okrucieństwo prześladowców i niewinność skazańca wydanego na okrutną śmierć. Żadna postać historyczna nie wyczerpuje rysów Sługi Pańskiego. Jego tożsamość została natomiast rozpoznana w życiu i losie Jezusa Chrystusa, w którym autor Listu do Hebrajczyków widzi zwieńczenie całej historii Izraela: „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna” (Hbr 1,1-2). W Jezusie, który jest przewodnikiem zbawienia udoskonalonym przez cierpienie (Hbr 2,10), okazał się najgłębszy sens prześladowań znoszonych przez sprawiedliwych wszystkich czasów.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Profesor zwyczajny, laureat Nagrody Ratzingera, wykładowca Pisma Świętego na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 19 marca

Wtorek - V Tydzień Wielkiego Postu
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): Mt 1,16.18-21.24a
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

Nowenna do św. Rafki

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter