28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Błogosławiona wierność

Ocena: 3.7
5207

Wierność jest wyjątkowo ważną wartością w czasach, w których niewierność bywa akceptowana nawet przez niektórych chrześcijan.

fot. archiwum

Wyróżnia tych, którzy trwają w miłości i naśladują Jezusa. Na takich ludzi możemy zawsze liczyć. Oni nas nie rozczarują, nie zawiodą, nie zdradzą. To dlatego ludzie bezkompromisowo wierni Bogu i przyjętym przez siebie zobowiązaniom są wielkim błogosławieństwem dla samych siebie, dla swoich bliskich i dla Kościoła.

Bóg stworzył każdego z nas na swój obraz i podobieństwo, bo Bóg nie stwarza ludzi drugiej kategorii. Wszyscy mamy identyczną naturę dzieci Bożych. Wszyscy jesteśmy powołani do życia w prawdzie, miłości i odpowiedzialności. Większość z nas deklaruje, że kieruje się zasadami moralnymi, które wynikają z Dekalogu oraz ze słów i czynów Jezusa. Mimo to obserwujemy ogromne różnice w sposobie postępowania poszczególnych ludzi. Jedni solidnie wypełniają obowiązki, zawsze dotrzymują słowa, są prawdomówni i godni zaufania. Inni natomiast postępują wręcz odwrotnie, gdyż kłamią, manipulują, uchylają się od tego, do czego sami się zobowiązali. Niektórzy łamią nawet przysięgę małżeńską, mimo że złożyli ją na piśmie, przy świadkach i z powołaniem się na Boga.

 

Wierność Bogu

Tak radykalne różnice w zachowaniach między ludźmi nie są przypadkowe. Wynikają z tego, że ci pierwsi są wierni, i to także wtedy, gdy wierność wymaga heroizmu, trwania w cierpieniu czy długotrwałego znoszenia jaskrawej niesprawiedliwości.

Fundamentem wierności na co dzień jest wierność Bogu, gdyż to Stwórca najlepiej wie, co jest dla mnie dobre i jakimi zasadami powinienem się kierować w życiu doczesnym. Nie może być człowiekiem wiernym ktoś, kto bardziej słucha ludzi czy samego siebie niż Boga. Początkiem wierności jest przyjęcie zasady, że Bóg ma we wszystkim rację i że będę Go słuchał nawet wtedy, gdyby nikt inny Boga nie słuchał czy gdybym w jakimś przypadku ja sam Jego woli nie rozumiał. Warunkiem zachowania wierności Bogu jest respektowanie wszystkich Jego przykazań – zawsze i bez żadnego wyjątku. Nie istnieje coś takiego, jak wierność częściowa.

Nie można być trochę wiernym. Każdy z nas stoi w obliczu radykalnego wyboru: albo jestem we wszystkim wierny, albo – na skutek choćby grzechu lekkiego – stałem się niewierny. Wtedy potrzebuję nawrócenia, jeśli chcę powrócić do wierności. Wierność wobec Boga jest albo bezkompromisowa, albo w ogóle nie istnieje. W odniesieniu do Boga nie ma miejsca na rozterki czy wątpliwości, gdyż człowiek wierny wie, że wszystkie przykazania Dekalogu są słuszne i że Jezus ma całkowitą rację w tym, co mówi, co czyni i co nam poleca czynić.

 

Wierność samemu sobie

Im bardziej człowiek trwa w wierności Bogu, tym bardziej pozostaje wierny sobie, gdyż tym bardziej chroni go podobieństwo do Boga. Modne jest obecnie przekonanie, że człowiek powinien zaakceptować siebie i być wiernym sobie nawet wtedy, gdy nie słucha Boga czy gdy sumienie podpowiada mu takie sposoby postępowania, które są sprzeczne z Dekalogiem. W rzeczywistości ktoś taki nie jest sobie wierny, lecz przeciwnie – zdradza samego siebie, gdyż wmawia sobie, że został stworzony na swoje własne podobieństwo, a nie na obraz i podobieństwo Boga. Wierność wobec Stwórcy jest miarą wierności człowieka wobec samego siebie.

Być wiernym wobec siebie to bezkompromisowo bronić swojej godności dziecka Bożego – w obliczu własnych słabości, a także w obliczu negatywnych nacisków z zewnątrz. Być wiernym sobie to postępować tak, żeby w każdej sytuacji trwać w przyjaźni z Bogiem, żeby pozostawać na drodze zbawienia, żeby chronić w sobie prawość, czystość i miłość. Być wiernym sobie to nigdy nie godzić się kompromis z własną słabością, na wyrządzanie krzywdy samemu sobie, na przykład na takie zachowania, które osłabiają moją wolność czy wręcz prowadzą do jakiejś formy zniewolenia. Być wiernym sobie to proponować sobie wyłącznie najlepszą, czyli Bożą drogę życia, jakiej uczy mnie Jezus w Ewangelii. To stanowczo wymagać od siebie trwania w tym, co dobre, piękne i prawdziwe.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Kapłan diecezji radomskiej, doktor psychologii i magister teologii, przez wiele lat krajowy duszpasterz powołań, rekolekcjonista, wykładowca, autor kilkudziesięciu książek i wielu artykułów o chrześcijaństwie, wychowaniu, relacjach międzyludzkich, profilaktyce i terapii uzależnień. Więcej: www.marekdziewiecki.pl

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter