Czy mogę Boże Narodzenie przeżyć w samotności? Z jednej strony odpowiedź jest pozytywna. Mogę bez niczyjej obecności wejść w niezgłębioną tajemnicę Boga, który wcielił się dla mnie. Ale z drugiej strony, dotykam Boga, który mi mówi: "to co robię, robię właśnie dlatego, abyś nigdy nie był samotny" – tłumaczy na portalu dominikanie.pl o. Marcin Dąbkowicz OP, duszpasterz akademicki w Rzeszowie.
O. Dąbkowicz OP zastanawia się, dlaczego to właśnie święta Bożego Narodzenia są czasem, gdy wielu ludzi dopada tęsknota. "Nigdy tak bardzo nie tęsknię za człowiekiem, jak w święta Bożego Narodzenia – powiedział mi kiedyś przyjaciel. Faktycznie. Święta Bożego Narodzenia uruchamiają tęsknotę. Ale dlaczego to się dzieje właśnie wtedy? Czemu z tak wielką siłą? Skąd ta samotność?" – pyta dominikanin.
Zdaniem zakonnika, istnieje pokusa, że głównym zajęciem w życiu współczesnego człowieka może stać się dbałość o świat zewnętrzny. Ten świat "wabi, przywołuje, zobowiązuje", a po chwili "okazuje się, że mam na głowie siwe włosy, kredyt hipoteczny i mnóstwo zobowiązań, którymi można by obdzielić tuzin osób".
"Opatulam się w dzieła sztuki, gadżety, wydarzenia, ludzi. I cierpliwie czekam aż świat dostrzeże to bogactwo. (...) Tymczasem inni, zajęci tworzeniem własnych monarchii, zawiadują swoimi sprawami, interesami, historiami o sobie samych. I tak tworzymy – królowie życia – kunsztowne swe komnaty" – zauważa dominikański duszpasterz.
"Stop. Potrzebuję Bożego Narodzenia jak powietrza. Potrzebuję znów zachłysnąć się Bogiem, który stał się człowiekiem. Potrzebuję, by On przywrócił mi proporcje miar, wag i znaczenia. Potrzebuję, by sprawił, że wszystko wróci na swoje miejsce" – pisze zakonnik na portalu dominikanie.pl.
O. Dąbkowicz OP przypomina, że "przedmioty mają wartość o tyle, o ile wspierają budowę szczęścia oraz pokoju mojego i mych najbliższych". – Bo praca ma nadawać cel, lecz nie być celem samym w sobie. Bo mój dom ma sens wtedy, gdy ma kto w nim zamieszkać. Bo moje prawdziwe królestwo to serce. Bo mój największy skarb to miłość – dodaje.
Czy mogę święta Bożego Narodzenia przeżyć w samotności? Z jednej strony odpowiedź jest pozytywna. "Tak, mogę, a nawet chcę dotknąć tajemnicy Bożego Narodzenia w samotności. Bez niczyjej obecności wejść w tę niezgłębioną tajemnicę Boga, który wcielił się dla mnie. Muszę sam doświadczyć bezmiaru Miłości (...), która przekracza niebieską niedostępność i staje się bezbronnym, ludzkim dzieckiem, aby tą Miłością mnie przemienić. To ja muszę tego zakosztować. W moim indywidualnym, jedynym w swoim rodzaju życiu, które mam" – tłumaczy duszpasterz.
Z drugiej strony, "przenigdy w doświadczeniu miłości nie mogę i nie chcę być sam". – Bo przecież miłość właśnie na tym polega, że potrzebuje tego „drugiego”. Zatem doświadczając Wcielenia, dotykam Boga. Boga, który mi mówi: "to co robię, robię właśnie dlatego, abyś nigdy nie był samotny". Używając wielkich słów: Miłość to Obecność – wyjaśnia dominikanin.
Tym, który może pomóc naprawić zmarnowany czas i sprawić, by wszystko wróciło na swoje miejse, jest Bóg, który jest Miłością.
"Więc może tym razem inaczej zadbam o ten świat zewnętrzny, o moje kolorowe królestwo? Owszem, kupię drzewko, ozdobię je. Zrobię najbliższym prezenty. Sprzątnę mój dom. Nakryję stół. Niech będzie pięknie. Lecz tym razem znajdę czas dla moich bliskich, dawno już im nie mówiłem co u mnie" – podsumowuje o. Marcin Dąbkowicz OP.
Co? Gdzie? Kiedy?
