29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Głębia

Ocena: 0
2072
Człowiek przeżyje kilka dni bez wody, kilkanaście bez pokarmu, ale bez sensu może przeżyć całe życie...
Może korzystać na sto procent z rozumu do rozwiązywania spraw technicznych, przy całkowitej blokadzie w sprawach egzystencjalnych. Może realizować scenariusz człowieka z przypowieści, któremu dobrze obrodziło pole. Po czysto pragmatycznej refleksji znalazł genialne rozwiązanie inwestycyjne: zburzyć spichlerze i pobudować nowe. Głupi! – surowo ocenia sam Pan Bóg.

Człowiek sukcesu ekonomicznego dostaje tak niską ocenę u Boga, dlatego że unikał poważnych pytań: dlaczego zostałem tak hojnie obdarzony przez los? Co mam z tym zrobić? Dla kogo to wszystko – czy tylko dla mnie? Dla kogo żyję? I takie właśnie pytanie zostało mu postawione, gdy okres inwestycyjny osiągnął kres. Można tę przypowieść nazwać „Przypowieść o głupim agnostyku”. Czyli o tym, który z głupoty nie chciał zgłębiać problemu i ślizgał się po powierzchni.

By zgłębiać, potrzeba czasu na refleksję nad tym, co się wydarzyło, tym, co nam powiedzieli, a szczególnie nad światłami i łaskami, które otrzymaliśmy od Boga. Refleksja pozwala nam scalać z planami Bożymi różne aspekty życia: pracę, relacje społeczne, odpoczynek. Pokój ducha zdobywamy, gdy uspokajamy napięcia życia i opanowujemy presję spraw niedokończonych i rozpętaną wyobraźnię. Zdolność skupienia pozwala nam umacniać motywacje, które kierują naszym życiem. W ten sposób zdobywa się mądrość trafnych wyborów, a życie nabiera spójności.

Nie zawsze trzeba natychmiast odpowiadać na wszelkie bodźce świata. Często rzeczy nie są takie, jak wyglądają na pierwszy rzut oka. Osoba dojrzała to ta, która potrafi dokładnie zbadać sprawę, szuka w pamięci podobnych sytuacji i umie prosić o radę tych, którzy mogą jej udzielić. A przede wszystkim, co dla chrześcijanina powinno być oczywiste, umie Boga prosić o radę. Działając w ten sposób, będzie łatwiej konkretne sytuacje dobrze ocenić, nie popadając w powierzchowność, będzie można uniezależnić się od własnych nawyków i presji otoczenia. Zdobyć się na odwagę decyzji ryzykownych, z gotowością poprawy, jeżeli potem dojdziemy do wniosku, że się pomyliliśmy.

Za parawanem szybkiego, szalonego życia wielu ludzi sukcesu może ukrywać zwykły lęk przed poważnymi pytaniami. Działanie może być ucieczką przed wewnętrzną pustką. Bogate CV to nie takie, które ma wiele stron, ale które ma głęboki sens. W życiu trzeba wrzucić odpowiedni bieg i dobrze w nim biegać, mając obrany trafny kierunek i zaangażowanie w osiąganiu go.

ks. Stefan Moszoro-Dąbrowski
Autor jest duchownym Prałatury Opus Dei w Warszawie.
Prowadzi stronę www.ostatniaszuflada.pl

Idziemy nr 25 (508), 21 czerwca 2015 r.


PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter