W listopadzie 1792 roku mała grupa karmelitanek bosych z Compiègne zaczęła codziennie odmawiać modlitwę, ofiarowując się za zbawienie Francji, modlitwa ta została wysłuchana.
Przeglądając kroniki historyczne, widzimy, że są momenty, w których zakonnice odegrały istotną rolę w biegu ludzkich wydarzeń. Było tak między innymi w przypadku karmelitańskich męczennic z Compiègne. Wielu o nich słyszało, ale być może nie wszyscy wiedzą, że ich poświęcenie przyczyniło się do położenia kresu rządom Terroru.
Wszystko zaczyna się od pewnego snu. W 1693 r. 29-letniej niepełnosprawnej kobiecie, żyjącej w Karmelu w Compiègne, przyśnił się Jezus w towarzystwie swojej Matki, św. Teresy z Avili i dwóch innych karmelitanek, mieszkających w tym samym klasztorze. Po otrzymaniu wskazówek dotyczących jej powołania miała ona wizję, w której zobaczyła grupę karmelitanek, wybranych do „pójścia za Barankiem”.
Przenieśmy się w czasie do 1786 r. Matka Teresa od św. Augustyna, nowo wybrana przeorysza tego samego klasztoru, znajduje relację z wizji, jaką s. Elisabeth Baptiste miała przed złożeniem ślubów w zakonie karmelitańskim. Matka Teresa ma przeczucie, że ten sen był proroctwem dotyczącym jej wspólnoty.
Kilka lat później we Francji wybucha rewolucja, która następnie zapoczątkuje rządy Terroru. W lutym 1790 r. ratyfikowane zostaje tymczasowe zawieszenie ślubów zakonnych. 4 sierpnia zinwentaryzowano majątek wspólnoty karmelitańskiej. Następnego dnia przesłuchano wszystkie zakonnice i przedstawiono im możliwość wyrzeczenia się ślubów. Ku wielkiemu rozczarowaniu przywódców rewolucji każda z sióstr wyraziła stanowcze postanowienie pozostania wierną swoim ślubom aż do śmierci.
Wielkanoc 1792 r. Od 6 kwietnia nielegalne staje się noszenie habitu zakonnego. Dwa dni później sen s. Elisabeth Baptiste zostaje opowiedziany siostrom we wspólnocie. Bieg wydarzeń jest coraz szybszy – w sierpniu klasztory żeńskie zostają zamknięte i ewakuowane, a majątek zakonnic skonfiskowany.
Dwadzieścia karmelitanek z Compiègne opuszcza swój klasztor 14 września, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Z pomocą przyjaciół znajdują schronienie w czterech różnych miejscach i udaje się im kupić świeckie ubranie dla wszystkich – nie mają wystarczająco dużo pieniędzy, aby zdobyć również odzież na zmianę, a ich prośba do rządu o wsparcie nie zostaje wysłuchana.