Komentarze do czytań - 29 października

komentarze Bractwa Słowa Bożego, Alicja Sarnocińska

Pierwsze czytanie: Rz 8, 18-25
Powtórzmy sobie słowa z dzisiejszego Pierwszego czytania: „Stworzenie, bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych”. Nie wiem jak ciebie, drogi słuchaczu, ale mnie na dźwięk tych słów przepełnia radość i miłość. Moje życie nie jest bajką, pewnie tak samo jak i twoje. Raz jest dobrze, a raz bardzo źle, nigdy nie jest stabilnie. Dzieje się tak nie za sprawą Boga - to nie On sprowadza na nas zło, jakie dzieje się w naszym życiu - On tego dla nas nie chce. Pragnie naszego szczęścia. Jednak droga miłości wiąże się z problemami, czyhającymi na każdym kroku. Taka jest droga do wolności, bym mogła uczestniczyć w chwale dzieci Bożych. Życie, podobnie jak wiara, nie jest czymś od początku uformowanym. Relacje między ludźmi również ulegają przemianom. Podobnie dzieje się w relacji z Panem Bogiem. Nie można się zatrzymać, trzeba wciąż z nadzieją rodzić się, wzrastać i wydawać owoce, bo bez wyjątku „całe stworzenie jęczy i wzdycha w bólach rodzenia”. „Cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą”. Chwała czeka nas na samym końcu. Trwając w nadziei, jesteśmy już dzisiaj zbawieni.    

Psalm responsoryjny: Ps 126,1b-2b.2c-3.4-5.6
Dzisiejszy psalm jest dla mnie bardzo osobisty. Pierwsze głębsze zetknięcie się z nim przeżyłam podczas pierwszych rekolekcji. Może i tobie uda się z nim utożsamić? Czy możesz stwierdzić, że Bóg odmienił twój los? Jeżeli nie do końca jesteś tego pewien, to może dlatego, że zazwyczaj, kiedy pojawia się zmiana w życiu, nie możemy w nią do końca uwierzyć; wydaje nam się, jakbyśmy śnili. Jednak, kiedy już zauważymy, że Pan uczynił wielkie rzeczy dla nas, natychmiast ogarnia nas tak wielka radość, że chcemy dzielić się z innymi tym uczuciem. Jak po deszczu pojawia się tęcza, tak po łzach pojawia się radość, gdyż Pan Bóg czyni dla nas wielkie rzeczy i wyrwie nas z każdej rozpaczy.

Ewangelia: Łk 13,18-21
Jezus daje mi swoje słowo, aby już teraz rozradować mnie prawdami, którymi chce mnie nasycać przez całą wieczność. Pierwsza prawda, jaka może mnie czynić szczęśliwym człowiekiem, mówi, że królestwo Boże jest już teraz. Jezus, Pan i Król, jest obecny w moim życiu, w słowie, w Eucharystii, w ludzkiej miłości. Królestwem Bożym jest to małe ziarnko, które skrywa w sobie ogromny potencjał życia. Jezus zwraca mi uwagę na maleńkie ziarna dobra, które rozsiewa codziennie w moim życiu. Jeśli je zauważę i wypielęgnuję, staną się jak wielkie drzewo.