Komentarze do czytań - 6 stycznia 2020

   Komentarze Bractwa Słowa Bożego, Konrad Sadkowski

Pierwsze czytanie: Iz 60, 1-6

Obchodzimy dzisiaj uroczystość Objawienia Pańskiego, z języka greckiego zwanego Epifanią. Pan Jezus zostaje przedstawiony całemu światu jako Zbawca i Odkupiciel. Uroczystość liturgicznie łączy ze sobą trzy wydarzenia z życia Jezusa. Są nimi: Pokłon Trzech Mędrców, Chrzest w Jordanie oraz Cud w Kanie Galilejskiej. W poetycki sposób przedstawiona została scena Objawienia Pana Jezusa wszystkim narodom ziemi. Prorok Izajasz, którego wizje prorockie wypełniły się w Osobie Jezusa Chrystusa, nazywany jest często Ewangelistą Starego Testamentu. Wychwala królewskie miasto, Jerozolimę, nad którą rozbłyska blask gwiazdy ogłaszającej narodziny wielkiego króla. Za nią będą podążać Mędrcy z dalekich krain, aby oddać Mu pokłon i w dowód szacunku złożyć dary: złoto, kadzidło i mirrę. Dary mają znaczenie symboliczne. Złoto oznacza bowiem godność królewską, mirra symbolizuje ludzką naturę Jezusa, stanowiąc jednocześnie odniesienie do obrzędu pogrzebowego, zaś kadzidło jest symbolem boskości.

W naszej ojczyźnie odbywają się dzisiaj tradycyjne Orszaki Trzech Króli, będące publicznie okazywanym świadectwem naszej wiary. Pójdźmy więc z radością na spotkanie z Nowonarodzonym i zamanifestujmy naszą wiarę i przywiązanie do tradycji.

Psalm responsoryjny: Ps 72, 1b-2.7-8.10-11.12-13

Psalm 72 jest modlitwą za sprawiedliwego króla, który władzę otrzymuje od Boga. Rządy króla będą sprawiedliwe dla wszystkich, bez względu na status materialny. Władza jego rozciągnie się na cały świat. Hołd i dary złożą mu wszystkie narody ziemi.

Drugie czytanie: Ef 3, 2-3a.5-6

Tekst dzisiejszego czytania porusza kwestię objawienia Jezusa Chrystusa wszystkim narodom ziemi. Święty Paweł, Apostoł Narodów, głosił Dobrą Nowinę poganom. Realizował zadanie ewangelizacji poprzez swoje podróże apostolskie. Nawiedzał tereny Azji Mniejszej, Macedonii, Grecji, aby w końcu przybyć do samej stolicy Cesarstwa - do Rzymu. W miastach, które odwiedzał, głosił kazania na temat życia, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Dzięki temu nawrócił wielu pogan na wiarę chrześcijańską. Na trasie swojej wędrówki powołał do życia szereg wspólnot. W celu umocnienia i utrwalenia wiary narażonej na ataki ze strony przeciwników, jakimi byli Żydzi czy też wyznawcy religii pogańskich, napisał kilka listów skierowanych do tych wspólnot.

Tematem naszej refleksji są słowa Apostoła do wspólnoty chrześcijańskiej w Efezie. Święty Paweł naucza, że objawienie Boga zostało skierowane także do pogan. Bóg nie robi żadnej różnicy pomiędzy ludźmi, nie tworzy podziałów. Wszyscy zostali obdarowani łaskami Ducha Świętego. Apostoł doświadczył tego podczas wcześniejszego pobytu w domu poganina Korneliusza. To dało mu podstawę do tego, aby wierzyć w jednakową, niezmienną miłość Boga do Żydów i pogan.

Ewangelia: Mt 2, 1-12

Ewangelia opowiada o pokłonie Trzech Mędrców, którzy odkryli pojawienie się gwiazdy zwiastującej narodziny potężnego króla Izraela. Najpierw poszukiwali Go w pałacu królewskim, uważając to miejsce za najbardziej odpowiednie i godne wielkiego władcy, czym wywołali zdumienie i lęk Heroda, prowokując go do podjęcia drastycznych w skutkach działań. Nie znajdując nowonarodzonego w pałacu pośród przepychu i bogactwa, Mędrcy udali się w dalszą drogę. Odnaleźli poszukiwanego Króla w zgoła odmiennych warunkach, w skromnej szopie dla bydła. Na dowód czci i szacunku oddali Mu pokłon i złożyli dary, o których pisał w swoim proroctwie prorok Izajasz.

Wydarzenie, które świętujemy dziś w Kościele na całym świecie, jest objawieniem się Jezusa Chrystusa wszystkim narodom pogańskim na całej ziemi. Symboliczne oddanie pokłonu przez Trzech Mędrców jest jednocześnie złożeniem hołdu Bożemu Synowi przez wszystkie ludy ziemi. Bóg objawia światu narodziny swego Syna. W kontekście tego wielkiego wydarzenia zastanówmy się, jakie mogą być nasze osobiste dary, składane Bożemu Dzieciątku. Ofiarujmy przychodzącemu Jezusowi naszą miłość i uznajmy Go za naszego Pana i Zbawiciela. Usuńmy na zawsze z naszego życia wszelkie bóstwa i uzależnienia. Ofiarujmy nasze troski i zranienia, prosząc, aby je uleczył swoją Miłością.