29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Nie zwijajmy żagli przed wiatrem Ducha

Ocena: 5
1344

Tchnij na świat delikatne ciepło pokoju i orzeźwiające pokrzepienie nadziei. Przyjdź, Duchu Święty, przemień nasze wnętrze i odnów oblicze ziemi - modlił się papież Franciszek podczas homilii, którą wygłosił przed rokiem podczas Mszy św. w na uroczystosć Zesłania Ducha Świętego. Warto przypomnieć, co wtedy mówił.

Fot. pixabay.com/CC0

Duch Święty przemienia serca i wydarzenia, prowadzi nas do Boga, jak i uzdalnia do pomocy naszym braciom – to myśl przewodnia homilii. Ojciec Świety zwrócił w niej uwagę na przykład apostołów, którzy z przestraszonych, zaszytych za zamkniętymi drzwiami, przemienieni przez Ducha Świętego, stają się odważni i niosą Ewangelię na krańce świata. - Gdy jest obecny Duch Święty, zawsze coś się wydarza, kiedy tchnie, nigdy nie ma spokoju – mówił

“To zły znak, gdy życie naszych wspólnot doświadcza okresów „znużenia”, kiedy wolimy domowe zacisze od nowości Boga. Oznacza to, że szukamy schronienia przed wiatrem Ducha – przekonywał Ojciec Święty. – Kiedy żyjemy, aby przetrwać i nie wychodzimy do tych, którzy są daleko, to nie jest dobry znak. Duch Święty tchnie, ale my zwijamy żagle. A przecież wiele razy widzieliśmy, jak działa cuda. Często, właśnie w okresach najbardziej mrocznych, Duch wzbudzał najwspanialszą świętość! On jest duszą Kościoła, zawsze ożywia go nadzieją, napełnia radością, obdarza owocami nowości, zalążkami życia. Podobnie jak wtedy, gdy w rodzinie rodzi się dziecko: rozbija plan dnia, sprawia, że nie możemy się wyspać, ale przynosi radość odnawiającą życie, popychając je do przodu, poszerzając je w miłości. Zatem Duch wnosi w Kościół „smak dzieciństwa” – wyjaśniał Franciszek. – Sprawia nieustanne zrodzenie się na nowo. Ożywia miłość początków. Duch przypomina Kościołowi, że pomimo jego wielowiekowej historii jest zawsze dwudziestoletni, że jest młodą oblubienicą, w której Pan jest zakochany do szaleństwa. Zapraszajmy zatem niestrudzenie Ducha Świętego tam, gdzie jesteśmy, przyzywajmy Go, zanim podejmiemy działania: „Przyjdź, Duchu Święty. ”

Moc przemiany, jaką przynosi Duch jest zarazem dośrodkowa i odśrodkowa. Z jednej strony działa w głębi naszego serca i daje zażyłość z Bogiem. Z drugiej popycha na zewnątrz, na obrzeża, do naszych braci. Ten, kto żyje według Ducha, znajduje się w tym duchowym napięciu: dąży zarazem do Boga i do świata. Poprośmy Go, byśmy byli takimi.
Tchnij na nas Duchu Święty, porywczy wietrze Boga. Tchnij w nasze serca i spraw, abyśmy oddychali czułością Ojca.

 

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter