Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej - 14 kwietnia 2019

EWANGELIA W CZASIE PROCESJI I POŚWIĘCENIA PALM 

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza. 
Łk 19,28-40

Jezus ruszył na przedzie zdążając do Jerozolimy. 
Gdy przyszedł w pobliże Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, mówiąc: „Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego nikt jeszcze nie dosiadł. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj. A gdyby was kto pytał, dlaczego odwiązujecie, tak powiecie: «Pan go potrzebuje»”. 
Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: „Czemu odwiązujecie oślę?” 
Odpowiedzieli: „Pan go potrzebuje”. 
I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. Zbliżał się już do zbocza Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I wołali głośno: 
„Błogosławiony Król, 
który przychodzi w imię Pańskie. 
Pokój w niebie 
i chwała na wysokościach”. 
Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: „Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom”. 
Odrzekł: „Powiadam wam, jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą”. 

Czytanie z Księgi proroka Izajasza. 
Iz 50,4-7

Pan Bóg mnie obdarzył językiem wymownym, bym umiał przyjść z pomocą strudzonemu przez słowo krzepiące. Każdego rana pobudza me ucho, bym słuchał jak uczniowie. Pan Bóg otworzył mi ucho, a ja się nie oparłem ani się nie cofnąłem.
Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym mi brodę. Nie zasłoniłem mej twarzy przed zniewagami i opluciem.
Pan Bóg mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam.

Psalm
Ps 126,1-2ab.2cd i 4.5.6

Refren: Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił? 

Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, *
wykrzywiają wargi i potrząsają głowami: 
„Zaufał Panu, niech go Pan wyzwoli, *
niech go ocali, jeśli go miłuje”. 

Sfora psów mnie opadła, *
otoczyła mnie zgraja złoczyńców. 
Przebodli moje ręce i nogi, *
policzyć mogę wszystkie moje kości. 

Dzielą między siebie moje szaty *
i los rzucają o moją suknię. 
Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka: *
pomocy moja śpiesz mi na ratunek. 

Będę głosił swym braciom Twoje imię *
i będę Cię chwalił w zgromadzeniu wiernych: 
„Chwalcie Pana, wy, którzy się Go boicie, *
niech się Go lęka całe potomstwo Izraela”. 


Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian
Flp 2,6-11

Chrystus Jezus istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w tym co zewnętrzne uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. 
Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca. 


Śpiew przed ewangelią
Flp 2,8-9

Aklamacja:Chwała Tobie, Królu wieków. 

Dla nas Chrystus stał się posłuszny aż do śmierci, 
a była to śmierć na krzyżu. 
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko 
i dał Mu imię, które jest ponad wszelkie imię. 

EWANGELIA
Łk 22,14 - 23,56

Ostatnia Pascha

Gdy nadeszła pora, Jezus zajął miejsce u stołu, a z Nim Apostołowie. Wtedy rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym.

Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, powie­dział: Weźcie go i podzielcie między siebie; albowiem powia­dam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże.

Ustanowienie Eucharystii

Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał, mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane; czyńcie to na moją pamiątkę. Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana.

Zapowiedź zdrady

Lecz oto ręka mojego zdrajcy jest ze Mną na stole. Wpraw­dzie Syn Człowieczy odchodzi według tego, jak jest postanowio­ne, lecz biada temu człowiekowi, przez którego będzie wydany. A oni zaczęli wypytywać jeden drugiego, kto by mógł spośród nich to uczynić.

Spór o pierwszeństwo

Powstał również spór między nimi o to, który z nich zdaje się być największy. Lecz On rzekł do nich: Królowie narodów panują nad nimi, a ich władcy przyjmują nazwę dobroczyńców. Wy zaś nie tak macie postępować. Lecz największy między wami niech będzie jak najmłodszy, a przełożony jak sługa. Któż bo­wiem jest większy? Czy ten, kto siedzi za stołem, czy ten, kto służy? Czyż nie ten, kto siedzi za stołem? Otóż Ja jestem pośród was jak ten, kto służy.