19 marca
wtorek
Józefa, Bogdana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Odwaga, by otworzyć drzwi

Ocena: 0
1253

Pan, aby dać nam dar kontemplacji, prosi nas, abyśmy codziennie otwierali drzwi naszego serca.

fot. pexels.com

W kaplicy Keble College na Oksfordzie znajduje się dzieło zatytułowane „Światłość świata” – alegoryczny obraz angielskiego malarza Williama Holmana Hunta z połowy XIX w. Pod koniec życia artysta wykonał powiększoną wersję obrazu, przechowywaną w katedrze św. Pawła w Londynie. Manchester Art Gallery posiada trzecią, zmniejszoną wersję. Z biegiem czasu obraz Hunta zyskał niezwykłą popularność, miał wpływ na poezję, muzykę i ilustracje książkowe, często powoływano się na niego w kazaniach. Oryginał jako „protestancka ikona” podróżował po brytyjskich koloniach, docierając aż do Australii.

W swej wizji artysta nawiązał do słów znanych z Apokalipsy: „Oto stoję u drzwi i kołaczę” (Ap 3, 20), wyobrażając postać Chrystusa z lampą, kołaczącego do zamkniętych drzwi. Scena rozgrywa się nocą w opuszczonym, zarośniętym chwastami i wygiętymi drzewami ogrodzie – otoczenie to symbolizuje grzech i zawiłości życia ludzkiego. Księżyc tworzy nimb wokół głowy Chrystusa, pod którego stopami leżą trzy jabłka: zielone, dojrzałe i zgniłe. Być może stanowią one alegoryczne nawiązanie do ludzkiego życia, które bez duchowej odnowy ulegnie zepsuciu podobnie jak zalegające na ziemi owoce. Przedstawiające symboliczne wejście do ludzkiej duszy drzwi, do których puka Chrystus, są zamknięte i porośnięte kolczastymi pędami jeżyn, z zardzewiałymi gwoździami i kratą, progiem zarośniętym chwastami; nad nimi widoczny jest nietoperz. Nie mają klamki, więc otworzyć je można tylko od środka – jeśli po drugiej stronie jest ktoś, kto stukanie usłyszy i zechce otworzyć.

Można też nawiązać do życia duchowego: Pan, aby dać nam dar kontemplacji, prosi nas, abyśmy codziennie otwierali drzwi naszego serca. Reakcja Adama i Ewy, naszych prarodziców, po utracie niewinności, była dokładnie odwrotna: ukryli się i uparcie zamykali drzwi, aby uniknąć Bożego spojrzenia. I wszyscy ich potomkowie zachowali część tej skłonności. Jest to nieuzasadniony strach przed tym, czego On może od nas wymagać, strach przed poczuciem zależności, niepewność utraty ulotnej kontroli nad naszym życiem. Poza innymi przeszkodami, które czasami mogą wydawać się ważniejsze, jak brak czasu, oschłość, rozproszenie czy nasza niegodność, ta dziwna podejrzliwość wobec Boga jest często chwastem, który trzeba przyciąć, aby otworzyć drzwi naszego serca i w ten sposób móc dzielić nasze serce ze Stwórcą.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Autor jest duchownym Prałatury Opus Dei w Warszawie

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 19 marca

Wtorek - V Tydzień Wielkiego Postu
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): Mt 1, 16. 18-21. 24a
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

Nowenna do św. Rafki

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter