29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Paradoks pokoju

Ocena: 4.7
2243

Jezus nie przyszedł wprowadzić „świętego spokoju”. Dlatego Ewangelia domaga się decyzji człowieka, w każdej epoce - mówi s. dr hab. Judyta Pudełko PDDM, biblistka, wykładowczyni Akademii Katolickiej w Warszawie, w rozmowie z Patrykiem Lubryczyńskim.

fot. arch. s. Judyty Pudełko

Jakie znaczenie miało w Starym Testamencie życzenie pokoju?

Termin „pokój” ma w Starym Testamencie szerokie znaczenie. Hebrajski rzeczownik shalom pochodzi od czasownika szlm, który oznacza „być pełnym, nienaruszonym, skończonym czy też doskonałym”. Ludzie Starego Testamentu biblijny pokój rozumieli nie tylko jako brak wojny, ale w perspektywie harmonii i dobrobytu. Obejmował on wszystkie wymiary człowieczeństwa, relacje między ludźmi, to, co się dzieje w przestrzeni naturalnej oraz współistnienie ze stworzeniem. Owocem pokoju było szczęście, powodzenie, dobre zdrowie.

 

Wiele o pokoju piszą autorzy Księgi Psalmów – co według nich jest warunkiem jego osiągnięcia?

W psalmach wielokrotnie ukazany jest kontrast między postawami ludzi. Z jednej strony są pobożni chodzący Bożymi drogami, otrzymujący pokój i Boże błogosławieństwo. Z drugiej strony – grzesznicy, odrzucający Boże prawo, którzy na pewnym etapie doświadczają pomyślności. Choć ostatecznie – jak przekazują autorzy natchnieni – droga osób, które świadomie odrzucają Boga oraz czynią zło, zaginie.

 

Zapowiadany przez proroków Mesjasz jest nazywany Księciem Pokoju. Na czym miał polegać mesjański pokój?

Na pierwotnej harmonii, która została zrujnowana przez grzech i jego konsekwencje. Oddaje to proroctwo z 11 rozdziału Księgi Izajasza, gdzie mowa o cechach Mesjasza, który będzie Różdżką z Pnia Jessego i spocznie na Nim Duch Pana. Zwierzęta, które w normalnych warunkach pożerają się wzajemnie, miały przebywać koło siebie bez agresji, a człowiek – żyć w pokoju z Bogiem, sobą samym oraz innymi ludźmi.

 

W jaki sposób Jezus realizuje te proroctwa?

Jezus realizuje zapowiedzi Starego Testamentu, ponieważ gładzi grzechy świata. Św. Paweł w Liście do Efezjan napisał, że Chrystus uczynił obie części ludzkości jednością, bo zburzył rozdzielający je mur wrogości, wprowadzając pokój za cenę swojej krwi.

Ważny jest kontekst historyczny, ponieważ Jezus urodził się w Cesarstwie Rzymskim, którego ideologią był pokój rzymski – tak zwany Pax Romana. Doktryna była utrzymywana za pomocą podbojów i wojen, a do jej elementów należało tworzenie przekonania wśród podbitych ludów, że wyłącznym dawcą pokoju jest Rzym. Rzymianie mówili o dobrej nowinie, ale w zupełnie innym kontekście. Heroldzi rzymscy obwieszczali triumfy imperium – zwycięskie bitwy, wygrane wojny albo narodziny następcy tronu. Była to dobra nowina dla wpływowych osób władzy, związanych z Rzymem lub sprzyjających mu. Absolutnie nie dotyczyła życia ubogich, zwłaszcza tych, którzy byli podbici – na przykład Izraela.

Ewangelista Łukasz przekazuje zupełnie inną Dobrą Nowinę: o tym, że Jezus Chrystus przynosi pokój, który nie jest wynikiem działań militarnych, ale zwycięstwa nad grzechem, śmiercią, szatanem. Przyjęcie z wiarą orędzia Słowa Bożego pozwala napełnić pokojem siebie i przekazywać go innym. Wraz z narodzinami Dzieciątka anielski hymn zwiastuje radość pasterzom, ludziom najuboższym z marginesu społecznego, którzy nie mogli liczyć ze strony imperium rzymskiego na odmianę własnego losu.

 

W Ewangelii wg św. Łukasza czytamy: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania” (Łk 2, 14). Kim są owi „ludzie Jego upodobania”?

Kiedy Jezus przyjmuje chrzest nad Jordanem, otwierają się niebiosa. Na Chrystusa zstępuje Duch Święty, a głos Ojca potwierdza: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”. Wcielony Syn Boży jest tym pokornym Sługą Pańskim, który przyjmuje znak chrztu Janowego, aby rozpocząć w posłuszeństwie misję. W tekście Łukaszowym nie ma użytego rodzajnika w języku greckim, co oznacza, że każdy człowiek jest odbiorcą Ewangelii i Jezusowego pokoju.

 

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter