Pod opieką Matki

Otwieramy kalendarz na nowy rok i dedykujemy pierwszą kartkę Matce Bożej. Tego dnia Ewangelia przenosi nas z powrotem do Bożego Narodzenia, wspominając o pasterzach, którzy „znaleźli” Świętą Rodzinę w Betlejem.
Pośpiech pasterzy kontrastuje ze spokojem Dziecka „leżącego w żłobie”. Podobnie ich pilna potrzeba mówienia – „opowiedzieli” to, co powiedział im anioł – i „zdumienie” tych, którzy słyszeli, kontrastują z cichą kontemplacją Maryi, która „zachowywała wszystkie te sprawy, rozważając je w swoim sercu”.

Kościół zaprasza nas do rozpoczęcia nowego roku z duchem kontemplacyjnym Maryi i pokojem Dzieciątka Jezus. Leży On cicho, podczas gdy inni wokół Niego krzątają się i gaworzą, a Maryja, słysząc i widząc, co się dzieje, wpatruje się w Niego w miłosnej adoracji. Kościół skupia się nie tyle na fizycznym macierzyństwie Maryi, ile na Jej duchowej postawie. Podobnie jak Jezus podkreśla, że Maryja jest wielka nie tyle ze względu na swoje fizyczne macierzyństwo, ile ze względu na „słuchanie słowa Bożego i wypełnianie go” (por. Łk 11, 28). Jak uczyło kilku ojców Kościoła, zanim Maryja poczęła Chrystusa w swoim łonie, poczęła Go w swoim sercu. Dlatego jesteśmy zachęcani do rozpoczęcia roku z nastawieniem kontemplacyjnym. Zamiast pędzić jak olimpijscy sprinterzy, w porywie aktywności, zacznijmy spokojnie i w duchu modlitwy, patrząc na naszą niebieską Matkę.

Aktywność jest konieczna, ze wszystkimi obowiązkami rodzinnymi, społecznymi, zawodowymi i religijnymi, które pociąga za sobą życie. Dla Świętej Rodziny nieco spokojniejszy czas w Betlejem szybko się skończy. Dziś Kościół zachęca nas do rozpoczęcia roku nie od aktywności, ale od modlitewnej kontemplacji.

I dla nas atmosfera świat szybko przeminie. Zanim zostaniemy wciągnięci w wir zajęć, zaznaczmy w naszym kalendarzu na nowy rok, fizycznie lub w naszej pamięci, kolejne najważniejsze rocznice naszej Matki, czyli te, które liturgicznie określamy jako uroczystości: 25 marca – Zwiastowanie, 15 sierpnia – Wniebowzięcie, 8 grudnia – Niepokalane poczęcie. Uzupełnijmy kalendarz mniejszymi świętami: 31 maja – Nawiedzenie, 8 września – Narodzenie, 21 listopada – Ofiarowanie. Dodajmy jeszcze nasze własne, polskie i lokalne: 3 maja, 26 sierpnia… W ostateczności zaznaczmy jeszcze każdą sobotę jako szczególny dzień, by o Niej pamiętać. W ten sposób zapewnimy sobie Jej opiekę i Boże błogosławieństwo na każdy dzień 2023 r.