Prawdziwy news

Każdy z was, młodzi przyjaciele,
znajduje też w życiu jakieś swoje „Westerplatte”.
Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić.
(…) Wreszcie – jakiś porządek prawd i wartości,
które trzeba „utrzymać” i „obronić”.

Jan Paweł II

Paradoksalnie, w świecie praktycznego materializmu powraca z niesamowitą siłą stwierdzenie sceptyków: „Jeśli jest coś, o czym by się rzekło: «Patrz, to coś nowego» – to już to było w czasach, które były przed nami” (Koh 1, 10). Epidemie, wojny, głód, kataklizmy… przecież wszystko to już było. Paradoks polega na tym, że wiedza i jej zastosowanie techniczne sprawiają wrażenie nieustannego postępu, a mimo tego ich nowość jest bardzo przelotna. Człowiek szybko się do nich przyzwyczaja i powszednieją w jego oczach. Nastawienie konsumpcyjne z łatwością prowadzi do poczucia znudzenia, a przy głębszej refleksji – do nihilizmu.

Rzeczywiście, jednym z pytań, które najbardziej nurtują człowieka, jest właśnie to: Czy śmierć jest ostatecznym celem? Czy życie pojedynczego człowieka, z całym bogactwem mniej lub bardziej trafnych decyzji, szlachetnych lub nie, sukcesów i porażek w ostateczności nie ma żadnego znaczenia? A może nagrobkowy zapis RIP (Requiescat in pace – niech odpoczywa w pokoju) trzeba tłumaczyć jako „resztki inicjatywy prywatnej”, czyli: po człowieku pozostaje tylko garstka prochu?

Wielkanoc odpowiada na te pytania. Śmierć nie ma ostatniego słowa, ponieważ ostatecznie to Życie zwycięża. To przekonanie nie opiera się na zwykłym ludzkim rozumowaniu, ale na historycznym fakcie wiary: Jezus Chrystus, ukrzyżowany i pogrzebany, zmartwychwstał w swoim chwalebnym ciele. Nie jest to mit ani sen, nie jest to utopia ani bajka, ale wydarzenie jedyne w swoim rodzaju i niepowtarzalne: Jezus z Nazaretu, syn Maryi, który w piątkowy zmierzch został zdjęty z krzyża i pogrzebany, wyszedł zwycięsko z grobu. Zmartwychwstały ukazał się świętym niewiastom, apostołom, a potem wielu innym uczniom w Galilei.

W poranek wielkanocny wszystko zostało odnowione. To jest właśnie nowość. Nowość, która zmienia egzystencję tych, którzy ją przyjmują, tak jak to się stało ze świętymi. Jeśli pozbawimy człowieka Chrystusa i Jego zmartwychwstania, nie będzie dla niego żadnego wyjścia, a cała jego nadzieja okaże się złudna. Zmartwychwstał, abyśmy i my, wierząc w Niego, mogli mieć życie wieczne. Boże miłosierdzie usuwa monotonne, powtarzające się głupoty i grzechy człowieka.

Głoszenie zmartwychwstania Pana oświetla ciemne obszary świata, w którym żyjemy. Od świtu Wielkanocy świat napełnia się nową wiosną nadziei. Takie jest sedno orędzia ewangelicznego. Można powiedzieć, że jest to jedyny „news”, który nie traci swej aktualności.