Martyrologium Rzymskie wspomina 30 kwietnia francuską zakonnicę i mistyczkę bł. Marię od Wcielenia Guyart-Martin.
Urodzona w Tours w skromnej rodzinie piekarza, w 17. roku życia poślubiła Klaudiusza Martina, z którym miała syna. Zaledwie po dwóch latach małżeństwa owdowiała. Odrzuciła propozycję ponownego zamążpójścia, do czego namawiali ją rodzice. W wieku 32 lat wstąpiła do zakonu urszulanek w Tours, a kilkunastoletnim synem, przyszłym benedyktynem, zaopiekowała się jej rodzona siostra. W zakonie chciała zostać misjonarką. „Duch Jezusa przenosił mnie do Indii, do Japonii, do Ameryki, na Wschód i na Zachód, do regionów ziemi w Kanadzie, do Huronów i do całej zamieszkałej ziemi, gdzie tylko żyły dusze rozumne. Pragnęłam pozyskać je dla Jezusa Chrystusa” – pisała w swojej autobiografii. Ostatecznie w 1639 r. wyjechała do Kanady. Założyła klasztor urszulanek, którego została pierwszą przełożoną. Nauczyła się języka Irokezów, pracowała wśród Indian jako katechetka. Pisała dla nich katechizmy i książki religijne. Zmarła 30 kwietnia 1672 r. w Quebecu.
Beatyfikował ją Jan Paweł II 22 czerwca 1980 r. Powiedział wtedy o niej, że „łączyła w sobie kontemplację i czyn w zdumiewającej harmonii. W niej się niezrównanie urzeczywistniła kobiecość chrześcijańska we wszystkich stanach życia: jako małżonki, matki i wdowy, kierowniczki dzieła, zakonnicy, mistyczki, misjonarki, a to wszystko w wierności Chrystusowi i w ścisłym zjednoczeniu z Bogiem”.