Zgodnie ze średniowiecznym zwyczajem, już w dziewczęcym wieku została zaręczona z księciem węgierskim Kolomanem i wychowywała się na dworze węgierskim. W wieku 13 lat poślubiła Kolomana, z którym złożyli ślub dozgonnej czystości. Po śmierci męża, który zginął w bitwie z Tatarami w 1241 r., wróciła do Polski. Jako wdowa wstąpiła do klarysek w Zawichoście, których klasztor ufundował jej brat, książę Bolesław Wstydliwy. Z powodu zagrożenia najazdami tatarskimi klasztor ten przeniesiono do Skały k. Ojcowa. Salomea założyła miasto Skałę, fundowała też szpitale i przytułki dla biednych. Przypuszczalnie w lecie 1268 r. poważnie zachorowała i 17 listopada zmarła. Wkrótce po jej śmierci opracowano „Żywot Salomei”. Sprawę jej beatyfikacji podjęto dopiero jednak w XVII w. Kult bł. Salomei zatwierdził specjalnym breve papież Klemens X w 1673 r.
Wojciech Świątkiewicz
Idziemy nr 46 (323), 13 listopada 2011 r.
Co? Gdzie? Kiedy?
