W chwale nieba

Już dawno ogłaszane kilka razy w roku dekrety Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych nie wzbudziły tak wielkiego zainteresowania w całym Kościele, jak te ogłoszone 27 maja i promulgowane przez papieża Franciszka. Zasłużona dla misji i krzewienia modlitwy różańcowej Paulina Jaricot znana jest na całym świecie, podobnie jak zamordowany przez muzułmanów pustelnik o. Karol de Foucauld. Ma powody do radości także licząca ponad 2 mln członków wspólnota Rycerzy Kolumba, których założyciel zostanie ogłoszony błogosławionym.

Francuzka Paulina Jaricot (1799-1862) pochodziła z Lyonu i była córką bogatego fabrykanta. Od młodości pragnęła służyć Bogu i ludziom. Biednym rodzinom w Lyonie rozdawała jałmużnę, a także włączyła się w młodzieżowy ruch modlitewny, propagujący kult Najświętszego Sakramentu, co zaowocowało powstaniem Stowarzyszenia Wynagrodzicielek Najświętszego Serca. Miała dwadzieścia lat, gdy z biuletynu Paryskiego Seminarium Misji Zagranicznych dowiedziała się o trudnej sytuacji misjonarzy katolickich w Chinach. Postanowiła pomóc, zwłaszcza że swoje głębokie życie wewnętrzne łączyła z dużą aktywnością wśród innych. W 1818 r. założyła stowarzyszenie skupiające robotnice chrześcijańskie, które przeznaczały część swoich zarobków na pomoc misjom w Chinach. Odpowiedziała też pozytywnie na apel bp. Louisa Dubourga, ordynariusza powstałej wówczas diecezji Luizjany w USA, który prosił o materialne wsparcie duszpasterstwa działającego wśród emigracji francuskiej. Kiedy jej dzieła połączone zostały przez Kościół z grupą Petit de la Barre, ukonstytuowało się Stowarzyszenie (Dzieło) Rozkrzewiania Wiary, dając początek obecnemu Papieskiemu Dziełu Rozkrzewiania Wiary. W 1827 r. założyła stowarzyszenie świeckich Żywy Różaniec, w celu krzewienia kultu maryjnego oraz wspierania działalności misyjnej. Ciągle aktywna, w 1843 r. założyła Misyjne Dzieło Dzieci. W celu pomocy misjom zainicjowała Bank Niebieski, którego udziałowcami stały się osoby zamożne, oraz Kolonizację Chrześcijańskich Robotników, której członkowie wykupywali grunty pod budowę nowych fabryk. Niestety, te dwie ostatnie inicjatywy z powodu zadłużenia okazały się przedsięwzięciem nieudanym, co ściągnęło na Paulinę Jaricot niechęć i nieprzychylne oceny. Zmarła w opuszczeniu w wieku 63 lat w Lyonie. Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1910 r.

Beatyfikowany będzie również ks. Michał McGivney (1852-1890), założyciel Rycerzy Kolumba. Urodzony w USA, w rodzinie irlandzkich imigrantów, w 1877 w Baltimore przyjął święcenia kapłańskie. Posługiwał w parafii Matki Bożej w New Haven. W 1882 r. założył stowarzyszenie Rycerze Kolumba, organizację, która miała na celu udział w ewangelizacyjnym posłannictwie Kościoła i działanie dla dobra katolickich rodzin. Organizacja powstała, gdy w USA utrzymywały się silne nastroje antykatolickie podsycane przez protestanckie sekty, wśród katolików panowała powszechna bieda, a wśród robotników występowała wysoka śmiertelność z powodu wypadków przy pracy. Aktywny duchowny udzielał się także jako kapelan w miejscowym więzieniu i duszpasterz młodzieży. Zmarł na gruźlicę w 38. roku życia. Jego dzieło rozrosło się po jego śmierci, a Rycerze Kolumba są także w Polsce.

Oprócz Pauliny Jaricot i ks. Michała McGivneya beatyfikowanych zostanie także sześciu włoskich cystersów z opactwa w Casamari, zabitych przez wojska napoleońskie w 1799 r., oraz włoski franciszkanin Kosma Spessotto, zabity w Nikaragui w 1980 r.

Wśród kanonizowanych będzie bł. o. Karol de Foulcauld (1858-1916), francuski pustelnik i misjonarz. W młodości był wojskowym działającym w Algierii, stracił też wiarę. Po powrocie do Francji powrócił do Kościoła, a w 1890 r. wstąpił do zakonu trapistów. Tam oddał się najprostszym pracom fizycznym, a wolny czas spędzał najczęściej przed Najświętszym Sakramentem.

W 1897 r. za zgodą przełożonych opuścił trapistów i udał się do Nazaretu, gdzie zamieszkał w opuszczonej szopie w pobliżu klasztoru klarysek. W 1901 r. przyjął święcenia kapłańskie. Osiedlił się najpierw w pustelni w Beni Abbes w środkowej Algierii, gdzie pomagał tubylcom i był kapelanem wojskowym Francuzów, a następnie w Tamanrasset na Saharze. Łączył ideał życia pustelniczego z działalnością misyjną. Zginął 1 grudnia 1916 r., zastrzelony przez tych, którym dawał milczące świadectwo o Jezusie Chrystusie i Jego Ewangelii. Beatyfikował go Benedykt XVI 13 listopada 2005 r.

Wkrótce kanonizowani także będą: Francuz bł. Cezary de Bus (1544-1607), założyciel zgromadzenia Ojców Doktryny Chrześcijańskiej, oraz Włoszka bł. Maria Dominika Mantovani (1862-1934), współzałożycielka Zgromadzenia Małych Sióstr Świętej Rodziny.