W imię Jezusa

Spotkania międzyludzkie – kiedy nie jest do nich zaproszony Jezus – pozbawione są miłości, mądrości, często przepełnione są egoizmem, pragnieniem realizacji siebie i szukaniem własnych racji. Spotkanie między osobami w imię Jezusa ma inny wymiar niż zwykłe spotkanie ludzkie. Zaproszenie Pana Jezusa do relacji międzyludzkich sprawia, że Bóg jest obecny między tymi, którzy się spotkali. Spotkanie to jest inne, bo wypełnione Bogiem, czyli Miłością.

Jak łatwo jest miłować tych, którzy nas akceptują, słuchają, oczekują naszej obecności. Jak trudno jest miłować tych, którzy stają się dla nas wyzwaniem, bo są innego zdania, bo nie chcą nas słuchać, nie akceptują naszej obecności. Takie sytuacje mają często miejsce w naszym życiu – w pracy, w domu, w układach społecznych. Mają miejsce w relacjach bardzo bliskich, między małżonkami, bo mąż ma inne zdanie niż jego żona. Bo żona stawia większe wymagania mężowi niż on sam sobie stawia. Kiedy pojawia się różnica zdań między dziećmi a rodzicami. Kiedy dyrektor w pracy postawił cię przed nowym zadaniem, a ty nie jesteś z tego powodu zadowolony. I wiele innych sytuacji sprawia, że spotkania międzyludzkie – kiedy nie jest do nich zaproszony Jezus – pozbawione są miłości, mądrości, często przepełnione są egoizmem, pragnieniem realizacji siebie i szukaniem własnych racji.

Jezus pragnie być z nami zawsze. Czeka na nasze otwarte serca i umysły. Trzeba tylko Go zaprosić do swego życia, do naszych ludzkich relacji, tych codziennych, bo one są nam najbliższe. Obecność Jezusa w naszym życiu sprawia, że trwamy w akcie miłości w relacji do każdego człowieka, potrafimy opanować własne ja i zrozumieć tych, których Bóg nam codziennie ofiarowuje. Ewangelia dzisiaj mówi o upomnieniu swego brata. Nie można upominać bez miłości i mądrości, czyli bez obecności Jezusa. To, by upominać w sprawach ważnych życia moralnego, wiary czy zwykłych obowiązujących w społeczeństwie zasad wymaga od nas ludzi wierzących relacji z Jezusem. By Go zaprosić do relacji międzyludzkich należy nieustannie być z Nim w relacji, poprzez modlitwę, sakramenty oraz Eucharystię.

To dzięki Eucharystii Jezus tworzy z nami wspólnotę. Zjednoczenie w jednym Ciele z Chrystusem sprawia, że jesteśmy jedną wspólnotą – jesteśmy Kościołem. Relacja rzeczywistego zjednoczenia z Jezusem sprawia, że w naszych relacjach międzyludzkich Jezus jest z nami. A to pozwala nam na permanentne wzmacnianie wiary i właściwą ocenę rzeczywistości oraz zdolności odróżniania dobra od zła. Potrzebny jest jednak akt dobrej woli, pokora i modlitwa, które są łaską bycia z Jezusem.

ks. Grzegorz Chojnicki Autor jest kapłanem diecezji warszawsko-praskiej fot. quinn.anya / Foter / (CC BY-SA 2.0) Idziemy nr 36 (468), 7 września 2014 r.